- (’Tis) they (that) are old and rotten unto everlasting; otherwise (they would know that) that breath (of prophetic inspiration) makes the old new.
- کهنه ایشانند و پوسیده‌ی ابد ** ورنه آن دم کهنه را نو می‌کند
- It gives life to the old dead (spirits): it gives the crown of reason and the light of faith.
- مردگان کهنه را جان می‌دهد ** تاج عقل و نور ایمان می‌دهد
- Do not steal thy heart away from the spirit-bestowing heart-ravisher, for he will mount thee on the back of Rakhsh. 1160
- دل مدزد از دلربای روح‌بخش ** که سوارت می‌کند بر پشت رخش
- Do not steal thy head away from the crown-giving one whose head is exalted, for he will untie a hundred knots from the foot of thy heart.
- سر مدزد از سر فراز تاج‌ده ** کو ز پای دل گشاید صد گره
- Whom shall I tell? Where in the village is any (spiritually) living one? Where is any one that runs towards the Water of Life?
- با کی گویم در همه ده زنده کو ** سوی آب زندگی پوینده کو
- Thou art fleeing from Love because of a single humiliation: what dost thou know of Love except the name?
- تو به یک خواری گریزانی ز عشق ** تو به جز نامی چه می‌دانی ز عشق
- Love hath a hundred disdains and prides: Love is gained by means of a hundred blandishments.
- عشق را صد ناز و استکبار هست ** عشق با صد ناز می‌آید به دست
- Since Love is loyal, it purchases (desires) him that is loyal: it does not look at a disloyal comrade. 1165
- عشق چون وافیست وافی می‌خرد ** در حریف بی‌وفا می‌ننگرد
- Man resembles a tree, and the root is the covenant (with God): the root must be cherished with all one's might.
- چون درختست آدمی و بیخ عهد ** بیخ را تیمار می‌باید به جهد
- A corrupt (infirm) covenant is a rotten root and is cut off (deprived) of fruit and grace.
- عهد فاسد بیخ پوسیده بود ** وز ثمار و لطف ببریده بود