- When the Eternal comes, the temporal is made vain: what, then, should the temporal know of Eternity?
- چون قدیم آید حدث گردد عبث ** پس کجا داند قدیمی را حدث
- When Eternity comes in contact with the temporal, it strikes it dumb; when it has naughted it, it makes it homogeneous (with itself).
- بر حدث چون زد قدم دنگش کند ** چونک کردش نیست هم‌رنگش کند
- You can find a hundred parallels (of this sort) if you wish, but I do not care (to supply them), O dervish. 1315
- گر بخواهی تو بیایی صد نظیر ** لیک من پروا ندارم ای فقیر
- This Alif-Lám-Mím and Há-Mím—these Letters become, on (real) comprehension (of their meaning), like the rod of Moses.
- این الم و حم این حروف ** چون عصای موسی آمد در وقوف
- The (other) letters resemble these Letters outwardly but are subject (to them) in respect of the (sublime) attributes of the latter.
- حرفها ماند بدین حرف از برون ** لیک باشد در صفات این زبون
- A staff that any one takes on trial—how should it be described as being like that staff (Moses' rod)?
- هر که گیرد او عصایی ز امتحان ** کی بود چون آن عصا وقت بیان
- This Breath is (like the breath) of Jesus (in its effects); it is not (like) any wind and breath that arises from joy or sorrow.
- عیسویست این دم نه هر باد و دمی ** که برآید از فرح یا از غمی
- This Alif-Lám-Mím and Há-Mím, O father, have come from the presence of the Lord of Mankind. 1320
- این الم است و حم ای پدر ** آمدست از حضرت مولی البشر
- What resemblance has any (other) alif-lám to these? Do not regard them with this (external) eye, if you have a (rational) soul.
- هر الف لامی چه می‌ماند بدین ** گر تو جان داری بدین چشمش مبین
- Although they are composed of letters, O sire, and resemble the composition of (words used by) the common folk, (yet they are not the same).
- گر چه ترکیبش حروفست ای همام ** می‌بماند هم به ترکیب عوام