Although thou hast concealed thyself (thy real nature) from the vulgar, still to the clear-eyed (mystics) thou art (no more than) a veil (instrument).”
گرچه خویش را عامه پنهان کرده‌ای ** پیش روشن‌دیدگان هم پرده‌ای
And (indeed) those to whom death is (sweet) as sugar—how should their sight be intoxicated (dazzled) with the fortunes (of this world)?
وانک ایشان را شکر باشد اجل ** چون نظرشان مست باشد در دول
Bodily death is not bitter to them, since they go from a dungeon and prison into a garden.
تلخ نبود پیش ایشان مرگ تن ** چون روند از چاه و زندان در چمن
They have been delivered from the world of torment: none weeps for the loss of (what amounts to) nothing, nothing.
وا رهیدند از جهان پیچ‌پیچ ** کس نگرید بر فوات هیچ هیچ
(If) an elemental spirit breaks the bastion of a prison, will the heart of any prisoner be angry with him?1715
برج زندان را شکست ارکانیی ** هیچ ازو رنجد دل زندانیی
(Will they say?) “Alas, he has broken this marble stone, so that our spirits and souls have escaped from confinement.
کای دریغ این سنگ مرمر را شکست ** تا روان و جان ما از حبس رست
The beautiful marble and the noble stone of the prison-bastion were pleasing and agreeable (to us).
آن رخام خوب و آن سنگ شریف ** برج زندان را بهی بود و الیف
Why did he break them, so that the prisoners escaped? His hand must be broken (cut off) as a penalty for this (crime).”
چون شکستش تا که زندانی برست ** دست او در جرم این باید شکست
No prisoner will talk such nonsense except that one who is brought from prison to the gallows.
هیچ زندانی نگوید این فشار ** جز کسی کز حبس آرندش به دار
How should it (death) be bitter to one whom they take from amidst snake-poison towards sugar?1720
تلخ کی باشد کسی را کش برند ** از میان زهر ماران سوی قند