- How should it (death) be bitter to one whom they take from amidst snake-poison towards sugar? 1720
- تلخ کی باشد کسی را کش برند ** از میان زهر ماران سوی قند
- The soul, freed from the turmoil of the body, is soaring on the wings of the heart (spirit) without bodily feet (means of movement),
- جان مجرد گشته از غوغای تن ** می‌پرد با پر دل بی‌پای تن
- Like the prisoner in a dungeon who falls asleep at night and dreams of a rosegarden,
- هم‌چو زندانی چه که اندر شبان ** خسپد و بیند به خواب او گلستان
- And says, “O God, do not bring me (back) to my body, (but let me alone) in order that I may walk as a prince in this garden.”
- گوید ای یزدان مرا در تن مبر ** تا درین گلشن کنم من کر و فر
- God says to him, “Thy prayer is granted: go not back”—and God best knoweth the right course.
- گویدش یزدان دعا شد مستجاب ** وا مرو والله اعلم بالصواب
- Consider how delightful is such a dream! Without having seen death, he (the dreamer) goes into Paradise. 1725
- این چنین خوابی ببین چون خوش بود ** مرگ نادیده به جنت در رود
- Does he feel any regret for (his former) wakefulness and for the body (which he has left) in chains at the bottom of the dungeon?
- هیچ او حسرت خورد بر انتباه ** بر تن با سلسله در قعر چاه
- (If) thou art a true believer, come now, enter the ranks of battle, for a feast has been (prepared) for thee in Heaven.
- مومنی آخر در آ در صف رزم ** که ترا بر آسمان بودست بزم
- In the hope of journeying upwards, (arise and) take thy stand before the mihráb, (to pray and weep) like a candle, O youth!
- بر امید راه بالا کن قیام ** هم‌چو شمعی پیش محراب ای غلام
- Let thy tears fall like rain, and burn (be ardent) in search (aspiration) all night long, like the candle beheaded (by the flame).
- اشک می‌بار و همی‌سوز از طلب ** هم‌چو شمع سر بریده جمله شب