- For we said, “Yea,” and (since we are) on trial our acts and words are the (necessary) witnesses and evidence of that (assent). 175
- که بلی گفتیم و آن را ز امتحان ** فعل و قول ما شهودست و بیان
- Wherefore do we keep silence in the court of the Judge? Have not we come (here) to bear testimony?
- از چه در دهلیز قاضی ای گواه ** حبس باشی ده شهادت از پگاه
- How long, O witness, wilt thou remain under detention in the court of the Judge? Give thy testimony betimes.
- چند در دهلیز قاضی ای گواه ** حبس باشی ده شهادت از بگاه
- Thou hast been summoned hither that thou mayst give the testimony and show no disobedience;
- زان بخواندندت بدین‌جا تا که تو ** آن گواهی بدهی و ناری عتو
- (But) in thy obstinacy thou hast sat down and closed (both) hand and mouth in this confinement.
- از لجاج خویشتن بنشسته‌ای ** اندرین تنگی کف و لب بسته‌ای
- Until thou give that testimony, O witness, how wilt thou escape from this court? 180
- تا بندهی آن گواهی ای شهید ** تو ازین دهلیز کی خواهی رهید
- ’Tis the affair of a moment. Perform (thy duty) and run away: do not make a short matter long (tedious and irksome) to thyself.
- یک زمان کارست بگزار و بتاز ** کار کوته را مکن بر خود دراز
- As thou wilt, whether during a hundred years or in a moment, discharge this trust and acquit thyself (of it).
- خواه در صد سال خواهی یک زمان ** این امانت واگزار و وا رهان
- Explaining that (ritual) prayer and fasting and all (such) external things are witnesses to the inner light.
- بیان آنک نماز و روزه و همه چیزهای برونی گواهیهاست بر نور اندرونی
- This (ritual) prayer and fasting and pilgrimage and holy war are the attestation of the (inward) belief.
- این نماز و روزه و حج و جهاد ** هم گواهی دادنست از اعتقاد
- The giving of alms and presents and the abandonment of envy are the attestation of one's secret thoughts.
- این زکات و هدیه و ترک حسد ** هم گواهی دادنست از سر خود