- And beyond my feeble supplication and the fancy and imagination of myself or a hundred like me,
- وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن ** وز خیال و وهم من یا صد چو من
- Beyond living righteously or behaving disobediently—I had a (great) hope in Thy pure lovingkindness.
- بودم اومیدی به محض لطف تو ** از ورای راست باشی یا عتو
- I had hope in the pure bounty (flowing) from Thy spontaneous loving kindness, O Gracious Disinterested One. 1840
- بخشش محضی ز لطف بی‌عوض ** بودم اومید ای کریم بی‌عوض
- I turn my face back to that pure grace: I am not looking towards my own actions.
- رو سپس کردم بدان محض کرم ** سوی فعل خویشتن می‌ننگرم
- I turn my face towards that hope, for Thou hast given me existence older than of old.
- سوی آن اومید کردم روی خویش ** که وجودم داده‌ای از پیش بیش
- Thou gavest (me) existence, free of cost, as a robe of honour: I have always relied upon that (generosity).”
- خلعت هستی بدادی رایگان ** من همیشه معتمد بودم بر آن
- When he recounts his sins and trespasses, the Pure Bounty begins to show munificence,
- چون شمارد جرم خود را و خطا ** محض بخشایش در آید در عطا
- Saying, “O angels, bring him back to Us, for his inward eye has (ever) been (turned) towards hope. 1845
- کای ملایک باز آریدش به ما ** که بدستش چشم دل سوی رجا
- Like one who recks of naught, We will set him free and cancel all his trespasses.
- لاابالی وار آزادش کنیم ** وآن خطاها را همه خط بر زنیم
- (To say) ‘I reck not’ is permitted to that One (alone) who loses nothing by perfidy and (gains nothing) by probity.
- لا ابالی مر کسی را شد مباح ** کش زیان نبود ز غدر و از صلاح