- I turn my face back to that pure grace: I am not looking towards my own actions.
- رو سپس کردم بدان محض کرم ** سوی فعل خویشتن می‌ننگرم
- I turn my face towards that hope, for Thou hast given me existence older than of old.
- سوی آن اومید کردم روی خویش ** که وجودم داده‌ای از پیش بیش
- Thou gavest (me) existence, free of cost, as a robe of honour: I have always relied upon that (generosity).”
- خلعت هستی بدادی رایگان ** من همیشه معتمد بودم بر آن
- When he recounts his sins and trespasses, the Pure Bounty begins to show munificence,
- چون شمارد جرم خود را و خطا ** محض بخشایش در آید در عطا
- Saying, “O angels, bring him back to Us, for his inward eye has (ever) been (turned) towards hope. 1845
- کای ملایک باز آریدش به ما ** که بدستش چشم دل سوی رجا
- Like one who recks of naught, We will set him free and cancel all his trespasses.
- لاابالی وار آزادش کنیم ** وآن خطاها را همه خط بر زنیم
- (To say) ‘I reck not’ is permitted to that One (alone) who loses nothing by perfidy and (gains nothing) by probity.
- لا ابالی مر کسی را شد مباح ** کش زیان نبود ز غدر و از صلاح
- We will kindle up a goodly fire of grace, in order that no sin and fault, great or small, may endure—
- آتشی خوش بر فروزیم از کرم ** تا نماند جرم و زلت بیش و کم
- Such a fire that the least spark of the flame thereof is consuming (all) sin and necessity and free-will.
- آتشی کز شعله‌اش کمتر شرار ** می‌بسوزد جرم و جبر و اختیار
- We will set fire to the tenement of Man and make the thorns (in it) a spiritual garden of roses. 1850
- شعله در بنگاه انسانی زنیم ** خار را گلزار روحانی کنیم