- He replied, “I have become so naughted in thee that I am full of thee from head to foot.
- گفت من در تو چنان فانی شدم ** که پرم از تتو ز ساران تا قدم
- Of my existence there is nothing (left) in me but the name: in my being there is naught but thee, O thou whose wishes are gratified.
- بر من از هستی من جز نام نیست ** در وجودم جز تو ای خوش‌کام نیست
- By that means I have become thus naughted, like vinegar, in thee (who art) an ocean of honey.”
- زان سبب فانی شدم من این چنین ** هم‌چو سرکه در تو بحر انگبین
- As the stone that is entirely turned into pure ruby: it is filled with the qualities of the sun. 2025
- هم‌چو سنگی کو شود کل لعل ناب ** پر شود او از صفات آفتاب
- That stony nature does not remain in it: back and front, it is filled with sunniness.
- وصف آن سنگی نماند اندرو ** پر شود از وصف خور او پشت و رو
- Afterwards, if it love itself, that (self-love) is love of the sun, O youth;
- بعد از آن گر دوست دارد خویش را ** دوستی خور بود آن ای فتا
- And if it love the sun with (all) its soul, ’tis undoubtedly love of itself.
- ور که خود را دوست دارد ای بجان ** دوستی خویش باشد بی‌گمان
- Whether the pure ruby loves itself or whether it loves the sun,
- خواه خود را دوست دارد لعل ناب ** خواه تا او دوست دارد آفتاب
- There is really no difference in these two loves: both sides (aspects) are naught but the radiance of the sunrise. 2030
- اندرین دو دوستی خود فرق نیست ** هر دو جانب جز ضیای شرق نیست
- Until it (the stone) has become a ruby, it is an enemy to itself, because it is not a single “I”: two “I's” are there;
- تا نشد او لعل خود را دشمنست ** زانک یک من نیست آنجا دو منست