- Self-restraint is an iron shield, O father: upon the shield (of self-restraint) God hath written (the words), “Victory will come.”
- اسپر آهن بود صبر ای پدر ** حق نبشته بر سپر جاء الظفر
- The imitator brings forward a hundred proofs in his exposition, (but) he speaks (gives) them from ratiocination, not from immediate experience. 2470
- صد دلیل آرد مقلد در بیان ** از قیاسی گوید آن را نه از عیان
- He is tinctured with musk, but he is not musk: he has the scent of musk, but he is only dung.
- مشک‌آلودست الا مشک نیست ** بوی مشکستش ولی جز پشک نیست
- In order that a piece of dung may become musk, O disciple, one must browse for years in that (spiritual) garden.
- تا که پشکی مشک گردد ای مرید ** سالها باید در آن روضه چرید
- One must not eat straw and barley, like asses: browse on arghawán, like the musk-deer in Khutan.
- که نباید خورد و جو هم‌چون خران ** آهوانه در ختن چر ارغوان
- Do not browse on aught but clove, jasmine, or roses: go to the plain of Khutan in company with those (saintly) personages.
- جز قرنفل یا سمن یا گل مچر ** رو به صحرای ختن با آن نفر
- Accustom your belly to the sweet basil and the rose, that you may gain the wisdom and (spiritual) food of the prophets. 2475
- معده را خو کن بدان ریحان و گل ** تا بیابی حکمت و قوت رسل
- Break your belly of its habit of (eating) this straw and barley: begin to eat the sweet basil and the rose.
- خوی معده زین که و جو باز کن ** خوردن ریحان و گل آغاز کن
- The corporeal belly leads to the straw-barn; the spiritual belly leads to the sweet basil.
- معده‌ی تن سوی کهدان می‌کشد ** معده‌ی دل سوی ریحان می‌کشد
- Whoever feeds on straw and barley becomes a sacrifice (qurbán); whoever feeds on the Light of God becomes the Qur’án.
- هر که کاه و جو خورد قربان شود ** هر که نور حق خورد قرآن شود