- Though the world should become a delightful orchard, still the portion of the mouse and the snake would consist of earth.
- گر جهان باغی پر از نعمت شود ** قسم موش و مار هم خاکی بود
- How the corporealists ignore the food of the spirit and tremble with anxiety for the vile food.
- انکار اهل تن غذای روح را و لرزیدن ایشان بر غذای خسیس
- Its (the vile creature's) food is earth, whether in winter or in spring; thou art the lord of creation: how is it thou eatest earth like the snake?
- قسم او خاکست گر دی گر بهار ** میر کونی خاک چون نوشی چو مار
- The wood-worm in the midst of wood says, “For whom (else) should be such fine sweetmeat?”
- در میان چوب گوید کرم چوب ** مر کرا باشد چنین حلوای خوب
- The dung-worm amidst (all) that pollution knows no dessert in the world but filth.
- کرم سرگین در میان آن حدث ** در جهان نقلی نداند جز خبث
- O God who art without peer, show favour! Since Thou hast bestowed on (our) ear this discourse as an ear-ring, 305
- ای خدای بی‌نظیر ایثار کن ** گوش را چون حلقه دادی زین سخن
- Take hold of our ear and draw us along to the assembly where the joyous revellers drink of Thy wine.
- گوش ما گیر و بدان مجلس کشان ** کز رحیقت می‌خورند آن سرخوشان
- Forasmuch as Thou hast caused a waft of its perfume to reach us, do not stopple the head (mouth) of that wine-skin, O Lord of the Judgement!
- چون به ما بویی رسانیدی ازین ** سر مبند آن مشک را ای رب دین
- Whether they are male or female, they (all Thy creatures) drink from Thee: O Thou whose help is besought, Thou art stintless in giving.
- از تو نوشند ار ذکورند ار اناث ** بی‌دریغی در عطا یا مستغاث
- O Thou by whom the unspoken prayer is answered, who bestowest at every moment a hundred bounties on the heart,
- ای دعا ناگفته از تو مستجاب ** داده دل را هر دمی صد فتح باب
- Thou hast limned some letters of writing: rocks have become (soft) as wax for love of them. 310
- چند حرفی نقش کردی از رقوم ** سنگها از عشق آن شد هم‌چو موم