- (For) afterwards every one will pluck your moustache and offer (the same) excuse and make himself out to be acting under compulsion. 3065
- هر کسی پس سبلت تو بر کند ** عذر آرد خویش را مضطر کند
- If ‘the decree of God’ seems to you a proper excuse, then instruct me and give me a canonical decision (on the point);
- حکم حق گر عذر می‌شاید ترا ** پس بیاموز و بده فتوی مرا
- For I have a hundred desires and lusts, (but) my hand is tied by fear and awe (of God).
- که مرا صد آرزو و شهوتست ** دست من بسته ز بیم و هیبتست
- Do me a favour, then: teach me the excuse, untie the knots from my hands and feet!
- پس کرم کن عذر را تعلیم ده ** برگشا از دست و پای من گره
- You have chosen a handicraft, (thereby) saying (virtually), ‘I have a (certain) choice and a (certain) thought.’
- اختیاری کرده‌ای تو پیشه‌ای ** که اختیاری دارم و اندیشه‌ای
- Otherwise, how have you chosen that (particular) handicraft out of all the rest, O master of the house? 3070
- ورنه چون بگزیده‌ای آن پیشه را ** از میان پیشه‌ها ای کدخدا
- When the hour comes for the flesh and the passions (to be indulged), there comes to you as great a power of choice as is possessed by twenty men;
- چونک آید نوبت نفس و هوا ** بیست مرده اختیار آید ترا
- When your friend deprives you of a farthing of profit, the power to pick a quarrel (with him) is (at once) developed in your soul;
- چون برد یک حبه از تو یار سود ** اختیار جنگ در جانت گشود
- (But) when the hour comes for thanksgiving on account of (God's) benefactions, you have no power of choice and are inferior to a stone.
- چون بیاید نوبت شکر نعم ** اختیارت نیست وز سنگی تو کم
- Assuredly this will be the excuse of your Hell, (namely), ‘Consider me excused for this burning!’
- دوزخت را عذر این باشد یقین ** که اندرین سوزش مرا معذور بین