O Thou by whom the unspoken prayer is answered, who bestowest at every moment a hundred bounties on the heart,
ای دعا ناگفته از تو مستجاب ** داده دل را هر دمی صد فتح باب
Thou hast limned some letters of writing: rocks have become (soft) as wax for love of them.310
چند حرفی نقش کردی از رقوم ** سنگها از عشق آن شد هم‌چو موم
Thou hast scribed the nún of the eyebrow, the sád of the eye, and the jím of the ear as a distraction to a hundred minds and understandings.
نون ابرو صاد چشم و جیم گوش ** بر نوشتی فتنه‌ی صد عقل و هوش
By those letters of Thine the intellect is made to weave subtle coils (of perplexity): write on, O accomplished Calligrapher!
زان حروفت شد خرد باریک‌ریس ** نسخ می‌کن ای ادیب خوش‌نویس
At each moment Thou shapest beauteously pictured forms of phantasy, suitable to every thought, upon (the page of) non-existence.
در خور هر فکر بسته بر عدم ** دم به دم نقش خیالی خوش رقم
On the tablet of phantasy Thou inscribest wondrous letters— eye and profile and cheek and mole.
حرفهای طرفه بر لوح خیال ** بر نوشته چشم و عارض خد و خال
I am drunken with desire for non-existence, not for the existent, because the Beloved of (the world of) non-existence is more faithful.315
بر عدم باشم نه بر موجود مست ** زانک معشوق عدم وافی‌ترست
He (God) made the intellect a reader of those figured characters, that thereby He might put an end to its contrivances.
عقل را خط خوان آن اشکال کرد ** تا دهد تدبیرها را زان نورد
Comparison of the Guarded Tablet (the Logos), and the perception there from by every individual's mind of his daily fate and portion and lot, to the daily perception (of the Divine decree) by Gabriel, on whom be peace, from the Most Great Tablet.
تمثیل لوح محفوظ و ادراک عقل هر کسی از آن لوح آنک امر و قسمت و مقدور هر روزه‌ی ویست هم چون ادراک جبرئیل علیه‌السلام هر روزی از لوح اعظم عقل مثال جبرئیلست و نظر او به تفکر به سوی غیبی که معهود اوست در تفکر و اندیشه‌ی کیفیت معاش و بیرون شو کارهای هر روزینه مانند نظر جبرئیلست در لوح و فهم کردن او از لوح
Like the Angel, the intellect receives (reads) every morning its daily lesson from the Guarded Tablet.
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد ** هر صباحی درس هر روزه برد
Behold the inscriptions made without (use of) fingers upon non-existence and the amazement of the madmen at the blackness of them.
بر عدم تحریرها بین بی‌بنان ** و از سوادش حیرت سوداییان