English    Türkçe    فارسی   

5
3635-3644

  • This topic is beyond limit and measure. “Now, O Ayáz, tell of thy ‘states.’ 3635
  • این سخن از حد و اندازه‌ست بیش  ** ای ایاز اکنون بگو احوال خویش 

  • Thy ‘states’ are from the mine of novelty: how shouldst thou be satisfied with thee vulgar ‘states’?
  • هست احوال تو از کان نوی  ** تو بدین احوال کی راضی شوی 

  • Hark, tell the story of those goodly ‘states’- dust (be thrown) upon the ‘states’ and lessons of the five (elements) and the six (directions)!”
  • هین حکایت کن از آن احوال خوش  ** خاک بر احوال و درس پنج و شش 

  • If the inward “state” is not to be told, (yet) I will tell thee the outward “state” in a word or two,
  • حال باطن گر نمی‌آید بگفت  ** حال ظاهر گویمت در طاق وجفت 

  • (Namely), that by grace of the Beloved the bitternesses of death were made sweeter than sugar-cane to the soul.
  • که ز لطف یار تلخیهای مات  ** گشت بر جان خوشتر از شکرنبات 

  • If the dust from that sugar-cane should enter the sea, all the bitterness of the sea would become sweet. 3640
  • زان نبات ار گرد در دریا رود  ** تلخی دریا همه شیرین شود 

  • Even so a hundred thousand “states” came (hither) and went back to the Unseen, O trusted one.
  • صدهزار احوال آمد هم‌چنین  ** باز سوی غیب رفتند ای امین 

  • Each day’s “state” is not like (that of) the day before: (they are passing) as a  rive that hath no obstacle in its course.
  • حال هر روزی بدی مانند نی  ** هم‌چو جو اندر روش کش بند نی 

  • Each day’s joy is of a different kind, each day’s thought makes a different impression.
  • شادی هر روز از نوعی دگر  ** فکرت هر روز را دیگر اثر 

  • Comparison of the human body to a guest-house and of the diverse thoughts to the diverse guests. The gnostic, acquiescing in those thoughts of sorrow or joy, resembles a hospitable person who treats strangers with kindness., like Khalíl (Abraham); for Khalíl’s door was always open to receive his guest with honour— infidel and true believer and trusty and treacherous alike; and he would show a cheerful face to all his guests.
  • تمثیل تن آدمی به مهمان‌خانه و اندیشه‌های مختلف به مهمانان مختلف عارف در رضا بدان اندیشه‌های غم و شادی چون شخص مهمان‌دوست غریب‌نواز خلیل‌وار کی در خلیل باکرام ضیف پیوسته باز بود بر کافر و مومن و امین و خاین و با همه مهمانان روی تازه داشتی 

  • This body, O youth, is a guest house: every morning a new guest comes running (into it).
  • هست مهمان‌خانه این تن ای جوان  ** هر صباحی ضیف نو آید دوان