From that hidden goblet (of Thine) Thou hast poured out of the cup of the noble (prophets and saints) a draught over the dusty earth.
جرعه‌ای بر ریختی زان خفیه جام ** بر زمین خاک من کاس الکرام
From the draught thereof there is a trace on the locks and cheeks (of the fair): hence kings lick the earth (of which the bodies of the fair are made).
هست بر زلف و رخ از جرعه‌ش نشان ** خاک را شاهان همی‌لیسند از آن
’Tis the draught of (Divine) beauty—(mingled) in the lovely earth—that thou art kissing with a hundred hearts day and night.
جرعه حسنست اندر خاک گش ** که به صد دل روز و شب می‌بوسیش
Since the draught, when mingled with dust, makes thee mad, think how its pure essence would affect thee!375
جرعه خاک آمیز چون مجنون کند ** مر ترا تا صاف او خود چون کند
Every one is tattered (torn with emotion) in the presence of a clod that has received a draught of Beauty.
هر کسی پیش کلوخی جامه‌چاک ** که آن کلوخ از حسن آمد جرعه‌ناک
(There is) a draught (poured) on the moon and the sun and Aries; (there is) a draught (poured) on the Throne and the Footstool and Saturn.
جرعه‌ای بر ماه و خورشید و حمل ** جرعه‌ای بر عرش و کرسی و زحل
Oh, I wonder, wilt thou call it a draught or an elixir, since from contact with it so many splendours arise?
جرعه گوییش ای عجب یا کیمیا ** که ز اسیبش بود چندین بها
Earnestly seek contact with it, O accomplished man: none shall touch it except the purified.
جد طلب آسیب او ای ذوفنون ** لا یمس ذاک الا المطهرون
One draught (is poured) on gold and rubies and pearls; one draught (is poured) on wine and dessert and fruits;380
جرعه‌ای بر زر و بر لعل و درر ** جرعه‌ای بر خمر و بر نقل و ثمر
One draught on the faces of the charming fair: (consider, then,) how (marvellous) must be that pure wine!
جرعه‌ای بر روی خوبان لطاف ** تا چگونه باشد آن راواق صاف