’Tis the draught of (Divine) beauty—(mingled) in the lovely earth—that thou art kissing with a hundred hearts day and night.
جرعه حسنست اندر خاک گش ** که به صد دل روز و شب می‌بوسیش
Since the draught, when mingled with dust, makes thee mad, think how its pure essence would affect thee!375
جرعه خاک آمیز چون مجنون کند ** مر ترا تا صاف او خود چون کند
Every one is tattered (torn with emotion) in the presence of a clod that has received a draught of Beauty.
هر کسی پیش کلوخی جامه‌چاک ** که آن کلوخ از حسن آمد جرعه‌ناک
(There is) a draught (poured) on the moon and the sun and Aries; (there is) a draught (poured) on the Throne and the Footstool and Saturn.
جرعه‌ای بر ماه و خورشید و حمل ** جرعه‌ای بر عرش و کرسی و زحل
Oh, I wonder, wilt thou call it a draught or an elixir, since from contact with it so many splendours arise?
جرعه گوییش ای عجب یا کیمیا ** که ز اسیبش بود چندین بها
Earnestly seek contact with it, O accomplished man: none shall touch it except the purified.
جد طلب آسیب او ای ذوفنون ** لا یمس ذاک الا المطهرون
One draught (is poured) on gold and rubies and pearls; one draught (is poured) on wine and dessert and fruits;380
جرعه‌ای بر زر و بر لعل و درر ** جرعه‌ای بر خمر و بر نقل و ثمر
One draught on the faces of the charming fair: (consider, then,) how (marvellous) must be that pure wine!
جرعه‌ای بر روی خوبان لطاف ** تا چگونه باشد آن راواق صاف
Inasmuch as thou rubbest thy tongue (even) on this (earthly draught), how (enamoured of it) wilt thou be when thou seest (tastest) it without the clay!
چون همی مالی زبان را اندرین ** چون شوی چون بینی آن را بی ز طین
When at the hour of death that pure draught is separated from the bodily clod by dying,
چونک وقت مرگ آن جرعه‌ی صفا ** زین کلوخ تن به مردن شد جدا