- Then Ayáz, who was abounding in love, sprang up and ran to the throne of that mighty Sultan.
- پس ایاز مهرافزا بر جهید ** پیش تخت آن الغ سلطان دوید
- He made a prostration and spoke with bated breath, saying, "O Emperor at whom the celestial sphere is astounded,
- سجده‌ای کرد و گلوی خود گرفت ** کای قبادی کز تو چرخ آرد شگفت
- O Humá from whom (all) humá’s have (their) auspiciousness, and every man (his) generosity, 4090
- ای همایی که همایان فرخی ** از تو دارند و سخاوت هر سخی
- O Noble One before whose self-sacrifice (all) acts of nobility in the world are hidden (eclipsed) and disappear,
- ای کریمی که کرمهای جهان ** محو گردد پیش ایثارت نهان
- O Lovely One whom the red rose beheld and tore its shirt in shame,
- ای لطیفی که گل سرخت بدید ** از خجالت پیرهن را بر درید
- Forgiveness (itself) is fully content with thy forgivingness: because of thy pardon the foxes prevail over the lion.
- از غفوری تو غفران چشم‌سیر ** روبهان بر شیر از عفو تو چیر
- Whosoever treats thy command with insolence, whom should he have to support him except thy pardon?
- جز که عفو تو کرا دارد سند ** هر که با امر تو بی‌باکی کند
- The heedlessness and irreverence of these sinners arise from the abundance of thy pardon (clemency), O mine of pardon." 4095
- غفلت و گستاخی این مجرمان ** از وفور عفو تست ای عفولان
- Heedlessness always grows up from irreverence, for (only) reverence will remove the inflammation from the eye .
- دایما غفلت ز گستاخی دمد ** که برد تعظیم از دیده رمد
- The heedlessness and wicked forgetfulness (which) he (the sinner) has learned will be consumed by the fire of reverence.
- غفلت و نسیان بد آموخته ** ز آتش تعظیم گردد سوخته