- This is the everlasting radiance, and that (bodily candle) is perishable: the candle of the spirit hath a Divine flame.
- این شعاع باقی و آن فانیست ** شمع جان را شعله‌ی ربانیست
- Since this tongue of fire was (really) light, ’twas far from it to become a perishable shadow.
- این زبانه‌ی آتشی چون نور بود ** سایه‌ی فانی شدن زو دور بود
- The cloud's shadow falls on the earth: the shadow never consorts with the moon.
- ابر را سایه بیفتد در زمین ** ماه را سایه نباشد همنشین
- Selflessness is cloudlessness, O well-disposed one: in (the state of) selflessness thou wilt be like the orb of the moon.
- بی‌خودی بی‌ابریست ای نیک‌خواه ** باشی اندر بی‌خودی چون قرص ماه
- Again, when a cloud comes, driven along, the light goes: of the moon there remains (only) a phantom. 685
- باز چون ابری بیاید رانده ** رفت نور از مه خیالی مانده
- Its light is made feeble by the cloud-veil: that noble full-moon becomes less than the new moon.
- از حجاب ابر نورش شد ضعیف ** کم ز ماه نو شد آن بدر شریف
- The moon is made to appear a phantom by clouds and dust: the cloud, (which is) the body, has caused us to conceive phantasies.
- مه خیالی می‌نماید ز ابر و گرد ** ابر تن ما را خیال‌اندیش کرد
- Behold the kindness of the (Divine) Moon; for this too is His kindness, that He hath said, ‘The clouds are enemies to Us.’
- لطف مه بنگر که این هم لطف اوست ** که بگفت او ابرها ما را عدوست
- The Moon is independent of clouds and dust: the Moon hath His orbit aloft in the (spiritual) sky.
- مه فراغت دارد از ابر و غبار ** بر فراز چرخ دارد مه مدار
- The cloud is our mortal enemy and adversary because it hides the Moon from our eyes. 690
- ابر ما را شد عدو و خصم جان ** که کند مه را ز چشم ما نهان