O Thou who hast transmuted one clod of earth into gold, and another clod into the Father of mankind,780
ای مبدل کرده خاکی را به زر ** خاک دیگر را بکرده بوالبشر
Thy work is the transmutation of essences and (the showing of) munificence; my work is mistake and forgetfulness and error.
کار تو تبدیل اعیان و عطا ** کار من سهوست و نسیان و خطا
Transmute mistake and forgetfulness into knowledge: I am all choler, make me patience and forbearance.
سهو و نسیان را مبدل کن به علم ** من همه خلمم مرا کن صبر و حلم
O Thou who makest nitrous earth to be bread, and O Thou who makest dead bread to be life,
ای که خاک شوره را تو نان کنی ** وی که نان مرده را تو جان کنی
O Thou who makest the distracted soul to be a Guide, and O Thou who makest the wayless wanderer to be a Prophet,
ای که جان خیره را رهبر کنی ** وی که بی‌ره را تو پیغمبر کنی
Thou makest a piece of earth to be heaven, Thou givest increase in the earth from the stars.785
می‌کنی جزو زمین را آسمان ** می‌فزایی در زمین از اختران
Whosoever makes the Water of Life to consist of (the pleasures of) this world, death comes to him sooner than to the others.
هر که سازد زین جهان آب حیات ** زوترش از دیگران آید ممات
The eye of the heart (the inward eye) that contemplated the (spiritual) firmament perceived that here (in the sensible world) is a continual alchemy.
دیده‌ی دل کو به گردون بنگریست ** دید که اینجا هر دمی میناگریست
The harmonious cohesion of the patched garment, (which is) the body, without being stitched (together), is (owing to) the transmutation of essences and (to) an all-embracing elixir.
قلب اعیانست و اکسیری محیط ** ایتلاف خرقه‌ی تن بی‌مخیط
From the day when thou camest into existence, thou wert fire or air or earth.
تو از آن روزی که در هست آمدی ** آتشی یا بادی یا خاکی بدی