- I said (to myself), ‘This is an hallucination and absurd: how should absurdity ever become actuality?’
- گفتم این ماخولیا بود و محال ** هیچ گردد مستحیلی وصف حال
- When I beheld thee I beheld myself: blessings on that mirror goodly in its ways!
- چون ترا دیدم بدیدم خویش را ** آفرین آن آینه‌ی خوش کیش را
- When I beheld thee, the absurd became actual for me: my spirit was submerged in the Glory.
- چون ترا دیدم محالم حال شد ** جان من مستغرق اجلال شد
- When I beheld thee, O Spirit of the world, verily love for this (earthly) sun fell from mine eye. 1085
- چون ترا دیدم خود ای روح البلاد ** مهر این خورشید از چشمم فتاد
- By thee mine eye was endowed with lofty aspiration: it looks not on the (earthly) garden save with contempt.
- گشت عالی‌همت از نو چشم من ** جز به خواری نگردد اندر چمن
- I sought light: verily I beheld the Light of light. I sought the houri: verily (in thee) I beheld an object of envy to the houri.
- نور جستم خود بدیدم نور نور ** حور جستم خود بدیدم رشک حور
- I sought a Joseph comely and with limbs (white as) silver: in thee I beheld an assembly of Josephs.
- یوسفی جستم لطیف و سیم تن ** یوسفستانی بدیدم در تو من
- I was (engaged) in searching after Paradise: from every part of thee a Paradise appeared (to me).
- در پی جنت بدم در جست و جو ** جنتی بنمود از هر جزو تو
- In relation to me this is praise and eulogy; in relation to thee this is vituperation and satire, 1090
- هست این نسبت به من مدح و ثنا ** هست این نسبت به تو قدح و هجا
- Like the praise given to God by the simple shepherd in the presence of Moses the Kalím—
- هم‌چو مدح مرد چوپان سلیم ** مر خدا را پیش موسی کلیم