Both the desire (for good) and the good action (itself) proceed from Thee: who are we? Thou art the First, Thou art the Last.
هم طلب از تست و هم آن نیکوی ** ما کییم اول توی آخر توی
Do Thou speak and do Thou hear and do Thou be! We are wholly naught notwithstanding all this hewing.1440
هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش ** ما همه لاشیم با چندین تراش
Because of this resignation (to Thy will) do Thou increase our desire for worship (of Thee): do not send (upon us) the sloth and stagnation of necessitarianism.
زین حواله رغبت افزا در سجود ** کاهلی جبر مفرست و خمود
Necessitarianism is the wing and pinion of the perfect; necessitarianism is also the prison and chains of the slothful.
جبر باشد پر و بال کاملان ** جبر هم زندان و بند کاهلان
Know that this necessitarianism is like the water of the Nile— water to the true believer and blood to the infidel.
هم‌چو آب نیل دان این جبر را ** آب مومن را و خون مر گبر را
Wings carry falcons to the king; wings carry crows to the graveyard.
بال بازان را سوی سلطان برد ** بال زاغان را به گورستان برد
Now return to the description of non-existence, for it (non-existence) is like bezoar, though you think it is poison.1445
باز گرد اکنون تو در شرح عدم ** که چو پازهرست و پنداریش سم
Hark, O fellow-servant, go and, like the Hindú boy, be not afraid of the Mahmúd of non-existence.
هم‌چو هندوبچه هین ای خواجه‌تاش ** رو ز محمود عدم ترسان مباش
Be afraid of the existence in which you are now: that phantasy of yours is nothing and you (yourself) are nothing.
از وجودی ترس که اکنون در ویی ** آن خیالت لاشی و تو لا شیی
One nothing has fallen in love with another nothing: has any naught ever waylaid (and attacked) any other naught?
لاشیی بر لاشیی عاشق شدست ** هیچ نی مر هیچ نی را ره زدست