English    Türkçe    فارسی   

6
1477-1486

  • (God's) pulling is, indeed, the original source; but, O fellow-servant, exert yourself, do not be dependent on that pulling;
  • اصل خود جذبه است لیک ای خواجه‌تاش  ** کار کن موقوف آن جذبه مباش 
  • For to renounce exertion is like an act of disdain: how should disdain be seemly for a devoted lover (of God)?
  • زانک ترک کار چون نازی بود  ** ناز کی در خورد جانبازی بود 
  • O youth, think neither of acceptance nor refusal: regard always the (Divine) command and prohibition.
  • نه قبول اندیش نه رد ای غلام  ** امر را و نهی را می‌بین مدام 
  • (Then) suddenly the bird, namely, the (Divine) attraction, will fly from its nest (towards you): put out the candle as soon as you see the dawn. 1480
  • مرغ جذبه ناگهان پرد ز عش  ** چون بدیدی صبح شمع آنگه بکش 
  • When the eyes have become piercing, ’tis its (the dawn's) light (that illumines them): in the very husk it (the illumined eye) beholds the kernels.
  • چشمها چون شد گذاره نور اوست  ** مغزها می‌بیند او در عین پوست 
  • In the mote it beholds the everlasting Sun, in the drop (of water) it beholds the entire Sea.
  • بیند اندر ذره خورشید بقا  ** بیند اندر قطره کل بحر را 
  • Returning once more to the Story of the Súfí and the Cadi.
  • بار دیگر رجوع کردن به قصه‌ی صوفی و قاضی 
  • The Súfí said (to himself), “It does not behove me blindly to lose my head by taking retaliation for a single slap on the nape.
  • گفت صوفی در قصاص یک قفا  ** سر نشاید باد دادن از عمی 
  • My putting on the (Súfí’s) mantle of resignation has made it easy for me to suffer blows.”
  • خرقه‌ی تسلیم اندر گردنم  ** بر من آسان کرد سیلی خوردنم 
  • The Súfí observed that his adversary was exceedingly frail: he said (to himself), “If I give him a hostile blow with my fist, 1485
  • دید صوفی خصم خود را سخت زار  ** گفت اگر مشتش زنم من خصم‌وار 
  • At my first blow he will crumble like dead, and then the king will punish me and exact retaliation.
  • او به یک مشتم بریزد چون رصاص  ** شاه فرماید مرا زجر و قصاص