- O thou who hast become a story and (art) dead to (useful) existence, how long wilt thou wish to make trial of stories?
- ای فسانه گشته و محو از وجود ** چند افسانه بخواهی آزمود
- No story is more laughable than thou (thyself): stand (and meditate) on the edge of thine own ruinous grave! 1710
- خندمین‌تر از تو هیچ افسانه نیست ** بر لب گور خراب خویش ایست
- O thou who hast gone down into the grave of ignorance and doubt, how long wilt thou seek (to hear) the jests and tales of Time?
- ای فرو رفته به گور جهل و شک ** چند جویی لاغ و دستان فلک
- How long wilt thou listen to the blandishments of this world that leave neither thy mind underanged nor thy spirit?
- تا بکی نوشی تو عشوه‌ی این جهان ** که نه عقلت ماند بر قانون نه جان
- The jests of Time, this mean and petty boon-companion, have robbed of honour a hundred thousand like thee.
- لاغ این چرخ ندیم کرد و مرد ** آب روی صد هزاران چون تو برد
- This Universal Tailor is ever tearing and stitching the garments of a hundred travellers silly as children.
- می‌درد می‌دوزد این درزی عام ** جامه‌ی صدسالگان طفل خام
- If his jests conferred a gift on the orchards (in spring), when December came they (his jests) gave that gift to the winds. 1715
- لاغ او گر باغها را داد داد ** چون دی آمد داده را بر باد داد
- The old children sit down beside him to beg that he will jest (and amuse them) by (giving them) fortunes good or bad.
- پیره‌طفلان شسته پیشش بهر کد ** تا به سعد و نحس او لاغی کند
- How the tailor said to the Turk, “Hey, hold your tongue: if I tell any more funny stories the coat will be (too) tight for you.”
- گفتن درزی ترک را هی خاموش کی اگر مضاحک دگر گویم قبات تنگ آید
- The tailor said, ‘Begone, unmanly fellow! Woe to you if I make another jest;
- گفت درزی ای طواشی بر گذر ** وای بر تو گر کنم لاغی دگر
- (For) then, after that, the coat will be (too) tight for you: does any one practice this (fraud) on himself?
- پس قبایت تنگ آید باز پس ** این کند با خویشتن خود هیچ کس