The part remained (in being), but the pleasure vanished from memory; nay, it did not vanish, (though) it became concealed from the five (senses) and the seven (members of the body).
جزو ماند و آن خوشی از یاد رفت ** بل نرفت آن خفیه شد از پنج و هفت
(’Tis) like summer, from which cotton is born: the cotton remains, the summer is no more remembered;1800
هم‌چو تابستان که از وی پنبه‌زاد ** ماند پنبه رفت تابستان ز یاد
Or like the ice which is born of winter: winter disappears, but the ice is with us.
یا مثال یخ که زاید از شتا ** شد شتا پنهان و آن یخ پیش ما
The ice is a souvenir of the hardships (of winter), and in December these fruits are a souvenir of summer.
هست آن یخ زان صعوبت یادگار ** یادگار صیف در دی این ثمار
Similarly, O youth, every single part in thy body is telling the story of a (past) bounty,
هم‌چنان هر جزو جزوت ای فتی ** در تنت افسانه گوی نعمتی
As, (in the case of) a woman who has twenty children, each (child) is telling of a (past) delight.
چون زنی که بیست فرزندش بود ** هر یکی حاکی حال خوش بود
There is no pregnancy without (past) rapture and amorous sport: how should the orchard produce (fruit) without a Spring?1805
حمل نبود بی ز مستی و ز لاغ ** بی بهاری کی شود زاینده باغ
The pregnant (trees) and the children on their laps are evidence of dalliance with the Spring.
حاملان و بچگانشان بر کنار ** شد دلیل عشق‌بازی با بهار
Every tree (engaged) in suckling its children is impregnated, like Mary, by a King unseen.
هر درختی در رضاع کودکان ** هم‌چو مریم حامل از شاهی نهان
Although in (boiling) water the heat of fire is concealed (from view), a hundred thousand bubbles froth upon it,
گرچه صد در آب آتشی پوشیده شد ** صد هزاران کف برو جوشیده شد