- Weeping and wiping his eyes, the ‘Imádu ’l-Mulk ran, with agitated mien, into the presence of the Sultan.
- آن عمادالملک گریان چشم‌مال ** پیش سلطان در دوید آشفته‌حال
- He closed his lips and stood before the Sultan, communing with God the Lord of (all) His slaves.
- لب ببست و پیش سلطان ایستاد ** راز گویان با خدا رب العباد
- He stood and listened to the Sultan's intimate talk, while inwardly his thought was weaving this (prayer)— 3385
- ایستاده راز سلطان می‌شنید ** واندرون اندیشه‌اش این می‌تنید
- “O God, if that young man (the Amír) has gone the wrong way, for ’tis not fitting to make any one except Thee a refuge,
- کای خداگر آن جوان کژ رفت راه ** که نشاید ساختن جز تو پناه
- (Yet) do Thou act in Thine own (generous) fashion and be not offended with him although he beseech any (poor) prisoner (like me) to deliver him,
- تو از آن خود بکن از وی مگیر ** گرچه او خواهد خلاص از هر اسیر
- Because all these creatures (of Thine) are in need (of Thee): take (it that) all (are alike in this respect) from a beggar to the Sultan (himself).”
- زانک محتاجند این خلقان همه ** از گدایی گیر تا سلطان همه
- To seek guidance from candle and wick when the perfect Sun is present,
- با حضور آفتاب با کمال ** رهنمایی جستن از شمع و ذبال
- To seek light from candle and lamp when the smoothly-rolling Sun is present, 3390
- با حضور آفتاب خوش‌مساغ ** روشنایی جستن از شمع و چراغ
- Doubtless ’tis irreverence on our part, ’tis ingratitude and an act of self-will,
- بی‌گمان ترک ادب باشد ز ما ** کفر نعمت باشد و فعل هوا
- But most minds in (their) thinking are lovers of darkness, like the bat.
- لیک اغلب هوش‌ها در افتکار ** هم‌چو خفاشند ظلمت دوستدار