He (God) shut the door on its beauty (made its beauty invisible) to the eye (of the king): those words (of the ‘Imádu ’l-Mulk) intervened (between the king's eye and the horse) like the sound of the door.
در ببست از حسن او پیش بصر ** آن سخن بد در میان چون بانگ در
He (God) made that cryptic saying a veil over the king's eye, a veil through which the moon appears to be black.3480
پرده کرد آن نکته را بر چشم شه ** که از آن پرده نماید مه سیه
Pure (transcendent) is the Builder who in the unseen world constructs castles of speech and beguiling talk.
پاک بنایی که بر سازد حصون ** در جهان غیب از گفت و فسون
Know that speech is the sound of the door (coming) from the palace of mystery: consider whether it is the sound of opening or shutting.
بانگ در دان گفت را از قصر راز ** تا که بانگ وا شدست این یا فراز
The sound of the door is perceptible, but the door (itself) is beyond perception: ye see (are aware of) this sound, but the door ye see not.
بانگ در محسوس و در از حس برون ** تبصرون این بانگ و در لا تبصرون
When the harp of wisdom breaks into melody, (bethink yourself) what door of the Garden of Paradise has been opened.
چنگ حکمت چونک خوش‌آواز شد ** تا چه در از روض جنت باز شد
When the sound of evil speech becomes loud, (bethink yourself) what door of Hell is being opened.3485
بانگ گفت بد چو دروا می‌شود ** از سقر تا خود چه در وا می‌شود
Since you are far from its door, hearken to the sound of the door: oh, blest is he whose eye has been opened (so that he can recognise the wicked).
بانگ در بشنو چو دوری از درش ** ای خنک او را که وا شد منظرش
When you are aware of doing a good action, you obtain a (feeling of spiritual) life and joy;
چون تو می‌بینی که نیکی می‌کنی ** بر حیات و راحتی بر می‌زنی
And when a fault and evil deed issues (from you), that (feeling of) life and rapture disappears.
چونک تقصیر و فسادی می‌رود ** آن حیات و ذوق پنهان می‌شود