English    Türkçe    فارسی   

6
3895-3904

  • What has become now of this key, (namely) fortitude? Wonderful! The rule (which we laid down for others) is null and void (for us): what has become of it? 3895
  • این کلید صبر را اکنون چه شد  ** ای عجب منسوخ شد قانون چه شد 
  • Did not we always say, ‘In the (hour of) struggle laugh happily like gold in the fire’?
  • ما نمی‌گفتیم که اندر کش مکش  ** اندر آتش هم‌چو زر خندید خوش 
  • We said to the soldiers at the time of conflict in battle, ‘Hark, do not change colour (lose courage)!’
  • مر سپه را وقت تنگاتنگ جنگ  ** گفته ما که هین مگردانید رنگ 
  • At the time when the ground trodden underfoot by the horses was entirely (composed of) severed heads,
  • آن زمان که بود اسپان را وطا  ** جمله سرهای بریده زیر پا 
  • We were shouting to our troops, ‘On, on! Advance irresistibly like the spearpoint!’
  • ما سپاه خویش را هی هی کنان  ** که به پیش آیید قاهر چون سنان 
  • We preached fortitude to all the world, because fortitude (we said) is a lamp and light in the breast. 3900
  • جمله عالم را نشان داده به صبر  ** زانک صبر آمد چراغ و نور صدر 
  • Now it is our turn. Why have we become distracted and gone under the chádar (veil) like cowardly women?”
  • نوبت ما شد چه خیره‌سر شدیم  ** چون زنان زشت در چادر شدیم 
  • O heart that didst inspire all (others) with ardour, inspire thyself with ardour and be ashamed of thyself!
  • ای دلی که جمله را کردی تو گرم  ** گرم کن خود را و از خود دار شرم 
  • O tongue that wert a mentor to all (others), now ’tis thy turn: why art thou silent?
  • ای زبان که جمله را ناصح بدی  ** نوبت تو گشت از چه تن زدی 
  • O reason, where is thy eloquent and persuasive counsel? Now ’tis thy turn: what has become of thy (former) admonitions?
  • ای خرد کو پند شکرخای تو  ** دور تست این دم چه شد هیهای تو