- When the bodily dust is gone, my moon shines: my spirit's moon finds a clear sky.
- چون غبار تن بشد ماهم بتافت ** ماه جان من هوای صاف یافت
- For ages, O adored one, I have been beating the drum of love for thee (to the tune of) ‘Lo, my life depends on my dying.’
- عمرها بر طبل عشقت ای صنم ** ان فی متی حیاتی می‌زنم
- My spirit has boasted that it is a water-bird: how should it lament the flood of tribulation?
- دعوی مرغابی کردست جان ** کی ز طوفان بلا دارد فغان
- What cares the duck for shipwreck? Her feet in the water are ship enough.
- بط را ز اشکستن کشتی چه غم ** کشتی‌اش بر آب بس باشد قدم
- My soul and body are (kept) alive by this boast: how should I refrain from making this boast? 4065
- زنده زین دعوی بود جان و تنم ** من ازین دعوی چگونه تن زنم
- I am dreaming but I am not asleep; I am a boaster but I am not a liar.
- خواب می‌بینم ولی در خواب نه ** مدعی هستم ولی کذاب نه
- Though you behead me a hundred times, I am like a candle: I will burn brightly (still).
- گر مرا صد بار تو گردن زنی ** هم‌چو شمعم بر فروزم روشنی
- Though the stack (of my existence) catch fire (both) in front and behind, the stack (halo) of that Moon is enough for travellers in the night.
- آتش ار خرمن بگیرد پیش و پس ** شب‌روان را خرمن آن ماه بس
- Joseph was hidden and concealed from Jacob the prophet by the trickery of his brethren.
- کرده یوسف را نهان و مختبی ** حیلت اخوان ز یعقوب نبی
- They put him out of sight by an artifice, (but) at last his shirt gave an information.” 4070
- خفیه کردندش به حیلت‌سازیی ** کرد آخر پیرهن غمازیی