(The announcer said), “Whosoever goes in chase of a quarry like thee does not catch his quarry till he is himself caught.”4440
هر که در اشکار چون تو صید شد ** صید را ناکرده قید او قید شد
’Tis certain that every seeker of princedom is thrown into captivity before (he gains) it.
هرکه جویای امیری شد یقین ** پیش از آن او در اسیری شد رهین
Know that what is depicted on this mundane frontispiece is preposterous: every slave to the world is named “lord of the world.”
عکس می‌دان نقش دیباجه‌ی جهان ** نام هر بنده‌ی جهان خواجه‌ی جهان
O wrong-thinking perversely-acting body, thou that hast enthralled a hundred thousand freemen,
ای تن کژ فکرت معکوس‌رو ** صد هزار آزاد را کرده گرو
Abandon this guileful plotting for a time: live free a few moments ere thou die;
مدتی بگذار این حیلت پزی ** چند دم پیش از اجل آزاد زی
For if, like the (heavily-laden) ass, thou hast no way of attaining to freedom, thy movement, like that of the bucket, can only be (down) into the well.4445
ور در آزادیت چون خر راه نیست ** هم‌چو دلوت سیر جز در چاه نیست
Go, take leave of my spirit for awhile: go, seek another companion instead of me.
مدتی رو ترک جان من بگو ** رو حریف دیگری جز من بجو
My turn is finished: set me free, espouse another, (beguile) some one else.
نوبت من شد مرا آزاد کن ** دیگری را غیر من داماد کن
O body with thy hundred (worldly) concerns, bid me farewell: thou hast taken my life: (now) seek another (victim).
ای تن صدکاره ترک من بگو ** عمر من بردی کسی دیگر بجو
How a cadi was infatuated with the wife of Júhí and remained (hidden) in a chest, and how the cadi's deputy purchased the chest; and how next year (when) Júhí's wife came again, hoping to play the same trick (which had succeeded) last year, the cadi said (to her), “Set me free and seek some one else”; and so on to the end of the story.
مفتون شدن قاضی بر زن جوحی و در صندوق ماندن و نایب قاضی صندوق را خریدن باز سال دوم آمدن زن جوحی بر امید بازی پارینه و گفتن قاضی کی مرا آزاد کن و کسی دیگر را بجوی الی آخر القصه
Every year, on account of poverty, Júhí would artfully turn to his wife and say, “O sweetheart,
جوحی هر سالی ز درویشی به فن ** رو بزن کردی کای دلخواه زن