- God was saying to Azrael, “O marshal, whom of all the miserable ones didst thou pity (most)?”
- حق به عزرائیل میگفت ای نقیب ** بر کی رحم آمد ترا از هر کیب
- He replied, “My heart burns with grief for them all, but I am afraid to neglect the (Divine) command,
- گفت بر جمله دلم سوزد به درد ** لیک ترسم امر را اهمال کرد
- So that I should say, ‘Would that God might sacrifice me in exchange for the (generous) youth!’”
- تا بگویم کاشکی یزدان مرا ** در عوض قربان کند بهر فتی
- God asked, “For whom didst thou feel the greatest pity? On account of whom was thy heart most filled with flame and grilled?” 4800
- گفت بر کی بیشتر رحم آمدت ** از کی دل پر سوز و بریانتر شدت
- “One day,” said he, “by (Thy) command I wrecked a ship on the fierce waves, so that it went to pieces.
- گفت روزی کشتیی بر موج تیز ** من شکستم ز امر تا شد ریز ریز
- Then Thou bad’st me take the souls of them all, except one woman and one child belonging to that company.
- پس بگفتی قبض کن جان همه ** جز زنی و غیر طفلی زان رمه
- The twain were left on a plank, and the plank was being driven on by the waves.
- هر دو بر یک تختهای در ماندند ** تخته را آن موجها میراندند
- Then Thou saidst, ‘Take the mother's soul and leave the child alone in obedience to the command Be!’
- باز گفتی جان مادر قبض کن ** طفل را بگذار تنها ز امر کن
- When I parted the child from its mother, Thou thyself knowest how bitter ’twas to me. 4805
- چون ز مادر بسکلیدم طفل را ** خود تو میدانی چه تلخ آمد مرا
- Often have I seen sighs (heaved) in great mournings, (but) the bitter grief of that child has never gone from my recollection.”
- بس بدیدم دود ماتمهای زفت ** تلخی آن طفل از فکرم نرفت