English    Türkçe    فارسی   

6
4797-4806

  • God was saying to Azrael, “O marshal, whom of all the miserable ones didst thou pity (most)?”
  • حق به عزرائیل می‌گفت ای نقیب  ** بر کی رحم آمد ترا از هر کیب 
  • He replied, “My heart burns with grief for them all, but I am afraid to neglect the (Divine) command,
  • گفت بر جمله دلم سوزد به درد  ** لیک ترسم امر را اهمال کرد 
  • So that I should say, ‘Would that God might sacrifice me in exchange for the (generous) youth!’”
  • تا بگویم کاشکی یزدان مرا  ** در عوض قربان کند بهر فتی 
  • God asked, “For whom didst thou feel the greatest pity? On account of whom was thy heart most filled with flame and grilled?” 4800
  • گفت بر کی بیشتر رحم آمدت  ** از کی دل پر سوز و بریان‌تر شدت 
  • “One day,” said he, “by (Thy) command I wrecked a ship on the fierce waves, so that it went to pieces.
  • گفت روزی کشتیی بر موج تیز  ** من شکستم ز امر تا شد ریز ریز 
  • Then Thou bad’st me take the souls of them all, except one woman and one child belonging to that company.
  • پس بگفتی قبض کن جان همه  ** جز زنی و غیر طفلی زان رمه 
  • The twain were left on a plank, and the plank was being driven on by the waves.
  • هر دو بر یک تخته‌ای در ماندند  ** تخته را آن موج‌ها می‌راندند 
  • Then Thou saidst, ‘Take the mother's soul and leave the child alone in obedience to the command Be!’
  • باز گفتی جان مادر قبض کن  ** طفل را بگذار تنها ز امر کن 
  • When I parted the child from its mother, Thou thyself knowest how bitter ’twas to me. 4805
  • چون ز مادر بسکلیدم طفل را  ** خود تو می‌دانی چه تلخ آمد مرا 
  • Often have I seen sighs (heaved) in great mournings, (but) the bitter grief of that child has never gone from my recollection.”
  • بس بدیدم دود ماتم‌های زفت  ** تلخی آن طفل از فکرم نرفت