There is no room in the Mathnawí to describe fully that chastisement whereat Heaven trembled.
آن سیاست را که لرزید آسمان ** مثنوی اندر نگنجد شرح آن
If, O icy wind, thou art doing this by (thine own) nature, (then) try to invade the line and circle drawn by Húd!
گر به طبع این می‌کنی ای باد سرد ** گرد خط و دایره‌ی آن هود گرد
O natural philosopher, perceive that this kingdom (of God) is above Nature, or else come and (if thou canst) wipe out this (narrative) from the Holy Book!
ای طبیعی فوق طبع این ملک بین ** یا بیا و محو کن از مصحف این
Prohibit those who recite the Qur’án (professionally) and impose a ban (upon them), or punish the teacher and put terror into him!
مقریان را منع کن بندی بنه ** یا معلم را به مال و سهم ده
Thou art helpless and unable to understand the cause of this helplessness: thy helplessness is a reflexion (foretaste) of the Day of Retribution.4825
عاجزی و خیره کن عجز از کجاست ** عجز تو تابی از آن روز جزاست
O perverse man, thou hast many a helpless plight before thee: (when) the hour comes, lo, the hide-aways will emerge!
عجزها داری تو در پیش ای لجوج ** وقت شد پنهانیان را نک خروج
Happy is he whose (spiritual) food is this helplessness and bewilderment and who in both worlds is sleeping in the shadow (protection) of the Beloved.
خرم آن کین عجز و حیرت قوت اوست ** در دو عالم خفته اندر ظل دوست
He (such an one) is conscious of being helpless both in the stable (of the present life) and in the last (future) state: he is dead (to self), he has adopted “the old women's religion.”
هم در آخر عجز خود را او بدید ** مرده شد دین عجایز را گزید
(He is) like Zalíkhá, (who), when Joseph beamed upon her, found the way from decrepitude to youth.
چون زلیخا یوسفش بر وی بتافت ** از عجوزی در جوانی راه یافت
Life depends on dying (to self) and on suffering tribulation: the Water of Life is in the (Land of) Darkness.4830
زندگی در مردن و در محنتست ** آب حیوان در درون ظلمتست
Resuming the Story of the most High God's bringing up Nimrod in his childhood without the intervention of mother and nurse.
رجوع کردن به قصه‌ی پروردن حق تعالی نمرود را بی‌واسطه‌ی مادر و دایه در طفلی