I play the tune of negation: when you die, death will declare the mystery.
در نوا آرم بنفی این ساز را ** چون بمیری مرگ گوید راز را
[Commentary on his (the Prophet's) saying—peace be upon him!— ‘Die before ye die.’ ‘O friend, die before thy death if thou desirest life; for by so dying Idrís became a dweller in Paradise before (the rest of) us.’]
تفسیر قوله علیه‌السلام موتوا قبل ان تموتوا بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی کی ادریس از چنین مردن بهشتی گشت پیش از ما
You have suffered much agony, but you are (still) in the veil, because dying (to self) was the fundamental principle, and you have not fulfilled it.
جان بسی کندی و اندر پرده‌ای ** زانک مردن اصل بد ناورده‌ای
Your agony is not finished till you die: you cannot reach the roof without completing the ladder.
تا نمیری نیست جان کندن تمام ** بی‌کمال نردبان نایی به بام
When two rungs out of a hundred are wanting, the striver will be forbidden to (set foot on) the roof.725
چون ز صد پایه دو پایه کم بود ** بام را کوشنده نامحرم بود
When the rope lacks one ell out of a hundred, how should the water go from the well into the bucket?
چون رسن یک گز ز صد گز کم بود ** آب اندر دلو از چه کی رود
O Amír, you will not experience the wreck of this ship (of self-existence) till you put into it the last mann.
غرق این کشتی نیابی ای امیر ** تا بننهی اندرو من الاخیر
Know that the last mann is fundamental, for it is (like) the (piercing) star that rises at night: it wrecks the ship of evil suggestion and error.
من آخر اصل دان کو طارقست ** کشتی وسواس و غی را غارقست
The ship of (self-)consciousness, when it is utterly wrecked, becomes (like) the sun in the blue vault (of heaven).
آفتاب گنبد ازرق شود ** کشتی هش چونک مستغرق شود
Inasmuch as you have not died, your agony has been prolonged: be extinguished in the dawn, O candle of Tiráz!730
چون نمردی گشت جان کندن دراز ** مات شو در صبح ای شمع طراز
Know that the Sun of the world is hidden till our stars have become hidden.
تا نگشتند اختران ما نهان ** دانک پنهانست خورشید جهان