- You have suffered much agony, but you are (still) in the veil, because dying (to self) was the fundamental principle, and you have not fulfilled it.
- جان بسی کندی و اندر پردهای ** زانک مردن اصل بد ناوردهای
- Your agony is not finished till you die: you cannot reach the roof without completing the ladder.
- تا نمیری نیست جان کندن تمام ** بیکمال نردبان نایی به بام
- When two rungs out of a hundred are wanting, the striver will be forbidden to (set foot on) the roof. 725
- چون ز صد پایه دو پایه کم بود ** بام را کوشنده نامحرم بود
- When the rope lacks one ell out of a hundred, how should the water go from the well into the bucket?
- چون رسن یک گز ز صد گز کم بود ** آب اندر دلو از چه کی رود
- O Amír, you will not experience the wreck of this ship (of self-existence) till you put into it the last mann.
- غرق این کشتی نیابی ای امیر ** تا بننهی اندرو من الاخیر
- Know that the last mann is fundamental, for it is (like) the (piercing) star that rises at night: it wrecks the ship of evil suggestion and error.
- من آخر اصل دان کو طارقست ** کشتی وسواس و غی را غارقست
- The ship of (self-)consciousness, when it is utterly wrecked, becomes (like) the sun in the blue vault (of heaven).
- آفتاب گنبد ازرق شود ** کشتی هش چونک مستغرق شود
- Inasmuch as you have not died, your agony has been prolonged: be extinguished in the dawn, O candle of Tiráz! 730
- چون نمردی گشت جان کندن دراز ** مات شو در صبح ای شمع طراز
- Know that the Sun of the world is hidden till our stars have become hidden.
- تا نگشتند اختران ما نهان ** دانک پنهانست خورشید جهان
- Wield the mace against yourself: shatter egoism to pieces, for the bodily eye is (as) cottonwool in the ear.
- گرز بر خود زن منی در هم شکن ** زانک پنبهی گوش آمد چشم تن