When the King desires the water to come into the pitcher, He says to the spirit-army, “Ride!”80
چونک خواهد که آب آید در سبو ** شاه گوید جیش جان را که ارکبوا
Again, when He calls the spirit aloft, there comes from the overseers the cry, “Dismount!”
باز جانها را چو خواند در علو ** بانگ آید از نقیبان که انزلوا
The discourse, (if continued) after this (point), will become subtle: diminish the fire, do not put more faggots on it,
بعد ازین باریک خواهد شد سخن ** کم کن آتش هیزمش افزون مکن
Lest the small pots boil (too) quickly: the pot of the perceptions is small and low.
تا نجوشد دیگهای خرد زود ** دیگ ادراکات خردست و فرود
The Holy Transcendent One who makes the apple-orchard conceals them (the apples) in a mist of words.
پاک سبحانی که سیبستان کند ** در غمام حرفشان پنهان کنند
From this mist of sound and words and talk (arises such) a screen that naught of the apple comes (into perception) save the scent.85
زین غمام بانگ و حرف و گفت و گوی ** پرده‌ای کز سیب ناید غیر بوی
At least draw (inhale) this scent in greater quantity with (the nostrils of) your intelligence, that taking you by the ear it may lead you towards your origin.
باری افزون کش تو این بو را به هوش ** تا سوی اصلت برد بگرفته گوش
Preserve the scent and beware of the rheum: protect your body from the cold wind (breath) and being of the vulgar,
بو نگه‌دار و بپرهیز از زکام ** تن بپوش از باد و بود سرد عام
Lest by the effect (thereof) it stop up your nose: oh, their air is colder than winter.
تا نینداید مشامت را ز اثر ** ای هواشان از زمستان سردتر
They are like lifeless matter and frozen and stout of body: their breaths issue from a snow-hill.
چون جمادند و فسرده و تن‌شگرف ** می‌جهد انفاسشان از تل برف