They are like lifeless matter and frozen and stout of body: their breaths issue from a snow-hill.
چون جمادند و فسرده و تن‌شگرف ** می‌جهد انفاسشان از تل برف
When the earth (of your being) is covered with a shroud of this snow, brandish the sunbeam-sword of Husámu’ddín.90
چون زمین زین برف در پوشد کفن ** تیغ خورشید حسام‌الدین بزن
Hark, lift up the sword of Allah from the east: with (the radiance of) that east make this portal hot.
هین بر آر از شرق سیف‌الله را ** گرم کن زان شرق این درگاه را
That Sun smites the snow with a dagger: it causes the torrents to pour from the mountains upon the (frozen) earth,
برف را خنجر زند آن آفتاب ** سیلها ریزد ز کهها بر تراب
For it is neither of the east nor of the west: by day and by night it is at war with the astronomer,
زانک لا شرقیست و لا غربیست او ** با منجم روز و شب حربیست او
Saying, “Why in thy baseness and blindness hast thou made a qibla other than me of stars that give no true guidance?
که چرا جز من نجوم بی‌هدی ** قبله کردی از لیمی و عمی
Displeasing to thee are the words of that trusty one in the Qur’án—‘I love not them that set.’95
تا خوشت ناید مقال آن امین ** در نبی که لا احب الا فلین
(Prompted) by Quzah, thou hast girt thyself (for service) before the moon: hence thou art vexed by (the sign announced in the Verse) and the moon shall be split asunder.
از قزح در پیش مه بستی کمر ** زان همی رنجی ز وانشق القمر
Thou disbelievest that the sun shall be folded up: in thy opinion the sun is of the highest degree.
منکری این را که شمس کورت ** شمس پیش تست اعلی‌مرتبت
Thou deemest change of weather to be caused by the stars: thou art displeased with (the text) when the star shall fall.
از ستاره دیده تصریف هوا ** ناخوشت آید اذا النجم هوی