- Tavşan dedi ki: “Eğer efendimiz affederlerse aman dileyeceğim, mazeretim var.”
- گفت خرگوش الامان عذریم هست ** گر دهد عفو خداوندیت دست
- Aslan “Ey ahmaklardan arta kalan, bu ne biçim özür? Padişahlar huzuruna bu zaman mı gelinir?
- گفت چه عذر ای قصور ابلهان ** این زمان آیند در پیش شهان
- Sen vakitsiz öten horozsun başını kesmeli. Ahmağın mazereti dinlenmez.
- مرغ بی‌‌وقتی سرت باید برید ** عذر احمق را نمی شاید شنید
- Ahmağın özrü kabahatinden beter olur. Cahilin özrü her ilmin zehridir. 1160
- عذر احمق بدتر از جرمش بود ** عذر نادان زهر هر دانش بود
- Ey tavşan! Senin özründe bilgi yok. Ben tavşan değilim ki kulağıma sokasın” dedi.
- عذرت ای خرگوش از دانش تهی ** من چه خرگوشم که در گوشم نهی
- Tavşan “Padişahım, adam olmayanı da adam sırasına koy; zulüm görenin mazeretine kulak ver!
- گفت ای شه ناکسی را کس شمار ** عذر استم دیده‌‌ای را گوش دار
- Hele mevkiinin sadakası olarak yolunu şaşıranı kendi yolundan sürme!
- خاص از بهر زکات جاه خود ** گمرهی را تو مران از راه خود
- Bütün ırmaklara su veren deniz bile her çöpü başının üstünde taşır.
- بحر کاو آبی به هر جو می‌‌دهد ** هر خسی را بر سر و رو می‌‌نهد
- Deniz, bu kereminden dolayı eksilmez; ihsanı yüzünden aşağılaşmaz” dedi. 1165
- کم نخواهد گشت دریا زین کرم ** از کرم دریا نگردد بیش و کم
- Aslan dedi ki: “Ben yerinde ve lâyık olana kerem ve ihsanda bulunurum; herkesin elbisesini boyuna göre biçerim.”
- گفت دارم من کرم بر جای او ** جامه‌‌ی هر کس برم بالای او