- İhsan ve vefa sahibi Tanrı, cefalarla, suçlarla, geçen ömrüme sen acı!
- ای خدای با عطای با وفا ** رحم کن بر عمر رفته در جفا
- Tanrı bana öyle bir ömür verdi ki o ömrün bir gününün kıymetini bile cihanda kimse bilemez. 2190
- داد حق عمری که هر روزی از آن ** کس نداند قیمت آن در جهان
- Bense bütün o ömrü, her nefeste zir ve bem perdelerine harç ederek yele verdim.
- خرج کردم عمر خود را دم‌‌به‌‌دم ** در دمیدم جمله را در زیر و بم
- Ah! Arap ve Acem tarzını anmaktan, Irak perdesiyle meşgul olmaktan acı ayrılık zamanı hatırımdan çıktı.
- آه کز یاد ره و پرده‌‌ی عراق ** رفت از یادم دم تلخ فراق
- Eyvallah olsun ki Kûçek makamının tazeliği yüzünden gönlümün ekini kurudu, gönlüm öldü.
- وای کز تری زیر افکند خرد ** خشک شد کشت دل من دل بمرد
- Eyvahlar olsun bu yirmi dört makamın sesinden ki kervan geçti, gündüz de bitti!
- وای کز آواز این بیست و چهار ** کاروان بگذشت و بی‌‌گه شد نهار
- Ey, Tanrı, bu feryat edenin elinden feryat! Hiç kimseden değil, bu medet isteyen medet! Şikâyetim en çok kendimden... 2195
- ای خدا فریاد زین فریادخواه ** داد خواهم نه ز کس زین داد خواه
- Kimseden medet yok. Yalnız ve ancak bana, benden yakın olandan medet var.
- داد خود از کس نیابم جز مگر ** ز آن که او از من به من نزدیکتر
- Çünkü bana bu varlık, her an ondan gelmekte... Varlığım mahvolunca da ancak onu görürüm, başkasını değil.”
- کاین منی از وی رسد دم دم مرا ** پس و را بینم چو این شد کم مرا
- Birisi sana para verse, altın saysa sen ona bakarsın, kendine değil; bu da ona benzer.
- همچو آن کاو با تو باشد زر شمر ** سوی او داری نه سوی خود نظر
- Ömer’in –Tanrı ondan razı olsun- ihtiyar çalgıcının nazarını varlık âlemi olan istiğrak âlemine çevirmesi
- گردانیدن عمر نظر او را از مقام گریه که هستی است به مقام استغراق که نیستی است