English    Türkçe    فارسی   

1
3169-3178

  • Bu sözün sonu gelmez. Sen, o iyi adamın Yusuf’a ne dediğini anlatmaya başla.
  • این سخن پایان ندارد باز گرد ** تا که با یوسف چه گفت آن نیک مرد

  • Yusuf, başından geçenleri anlattıktan sonra “ Eh...bize ne armağan getirdin, bakalım?” dedi. 3170
  • بعد قصه گفتنش گفت ای فلان ** هین چه آوردی تو ما را ارمغان‌‌

  • Ey ulu kişi! Dostları görmeye eli boş gitmek, değirmene buğdaysız gitmeye benzer.
  • بر در یاران تهی دست ای فتی ** هست چون بی‌‌گندمی در آسیا

  • Ulu Tanrı bile mahşer günü, halka “ Kıyamet günü için armağanın nerede;
  • حق تعالی خلق را گوید به حشر ** ارمغان کو از برای روز نشر

  • Bize yapayalnız, azıksız, âdeta sizi yarattığımız gibi geldiniz.
  • جئتمونا و فرادی بی‌‌نوا ** هم بدان سان که خلقناکم کذا

  • Kendinize gelin! Kıyamet günü için ne hediyeniz var, ne getirdiniz?
  • هین چه آوردید دست آویز را ** ارمغانی روز رستاخیز را

  • Yoksa tekrar dönüp geleceğinizi ummuyor muydunuz, size bugünün vâdesi bâtıl mı göründü ki? der. 3175
  • یا امید باز گشتنتان نبود ** وعده‌‌ی امروز باطلتان نمود

  • Ona konuk olacağımızı inkâr ediyorsan bu mutfaktan ancak toprak ve kül alabilirsin.
  • وعده‌‌ی مهمانی‌‌اش را منکری ** پس ز مطبخ خاک و خاکستر بری‌‌

  • İnkâr etmiyorsan niçin böyle elin boş. O sevgilinin kapısına böyle nasıl ayak atacaksın?
  • ور نه‌‌ای منکر چنین دست تهی ** در در آن دوست چون پا می‌‌نهی‌‌

  • Yemeyi, uyumayı biraz azalt da onunla görüşmek için bir armağan götür.
  • اندکی صرفه بکن از خواب و خور ** ارمغان بهر ملاقاتش ببر