English    Türkçe    فارسی   

1
3255-3264

  • Kardeş sana akıp duran hikmet “ Tanrı Abdâli’ndendir, sana âriyettir. 3255
  • ای برادر بر تو حکمت جاریه ست ** آن ز ابدال است و بر تو عاریه ست‌‌
  • O kendisinde bir nur bulmuştur ama o nur, padişahların eşiğinden vurmuştur.
  • گر چه در خود خانه نوری یافته ست ** آن ز همسایه‌‌ی منور تافته ست‌‌
  • Şükret, mağrur olma, ululanma, kulak as ve hiç kendini görme.
  • شکر کن غره مشو بینی مکن ** گوش دار و هیچ خود بینی مکن‌‌
  • Yüz binlerce ah ki bu âriyet hal, ümmetleri ümmetlikten uzaklaştırdı.
  • صد دریغ و درد کاین عاریتی ** امتان را دور کرد از امتی‌‌
  • Kendisini, her konakta sofra başına varacak sanmayan kişiye kul olayım.
  • من غلام آن که او در هر رباط ** خویش را واصل نداند بر سماط
  • Adamın bir gün evine varabilmesi için bir çok konakları terk etmesi lâzımdır. 3260
  • بس رباطی که بباید ترک کرد ** تا به مسکن در رسد یک روز مرد
  • Demir kıpkırmızı oldu ama hakikatte kızıl değildir ki. Bu kızıllık, bir ocağın demire verdiği âriyet kızıllıktır.
  • گر چه آهن سرخ شد او سرخ نیست ** پرتو عاریت آتش زنی است‌‌
  • Penceredeki cam, yahut ev; nurlanırsa, ışık verirse onu parlak sanma , anla ki parlaklık güneştedir.
  • گر شود پر نور روزن یا سرا ** تو مدان روشن مگر خورشید را
  • Her kapı, duvar “ Ben parlağım, başkasının nuruyla parlamıyorum. Parlayan benim” diyebilir.
  • هر در و دیوار گوید روشنم ** پرتو غیری ندارم این منم‌‌
  • Fakat güneş “Ey ham! Hele ben bir batayım da ne olduğun meydana çıkar” der.
  • پس بگوید آفتاب ای نارشید ** چون که من غارب شوم آید پدید