English    Türkçe    فارسی   

2
3163-3172

  • Bir atlı cins ata binmiş, pür silâh, heybetle bir ormana dalmış, gidiyordu.
  • یک سواری با سلاح و بس مهیب ** می‏شد اندر بیشه بر اسبی نجیب‏
  • Usta bir okçu görüp korkarak yayını çekti.
  • تیر اندازی به حکم او را بدید ** پس ز خوف او کمان را در کشید
  • Onu vurmak isterken atlı bağırdı: “Ben cüssece iriyim ama hakikatte zayıf bir adamım. 3165
  • تا زند تیری سوارش بانگ زد ** من ضعیفم گر چه زفت استم جسد
  • Sakın benim iriliğime bakma, savaş zamanı kocakarıdan da aşağıyım.”
  • هان و هان منگر تو در زفتی من ** که کمم در وقت جنگ از پیر زن‏
  • Okçu “haydi git, iyi ki söyledin, yoksa korkumdan seni vuracaktım” dedi.
  • گفت رو که نیک گفتی ور نه نیش ** بر تو می‏انداختم از ترس خویش‏
  • Nice adamlar vardır ki erkek olmadıklarından ellerinde kılıç olduğu halde karşıdakini silâhla tepelenmişlerdir.
  • بس کسان را کالت پیکار کشت ** بی‏رجولیت چنان تیغی به مشت‏
  • Rüstemlerin silâhını bile kuşansan ehli olmadıktan sonra canından olursun.
  • گر بپوشی تو سلاح رستمان ** رفت جانت چون نباشی مرد آن‏
  • Oğul, kılıcı bırak da can siperini ele al. Bu padişahtan ancak başsız olan başını kurtarır. 3170
  • جان سپر کن تیغ بگذار ای پسر ** هر که بی‏سر بود از این شه برد سر
  • Senin silâhın; hilen, düzenindir. Hem senden doğar hem canına kast eder.
  • آن سلاحت حیله و مکر تو است ** هم ز تو زایید و هم جان تو خست‏
  • Bu hilelerden mademki bir fayda elde edemedin, hileyi bırak da devletlere kavuşasın.
  • چون نکردی هیچ سودی زین حیل ** ترک حیلت کن که پیش آید دول‏