- Gök gürlemesi, susuzun başını ağrıtır. Bilmez ki kutlu bulutlardan rahmet yağdıracak!
- تشنه را درد سر آرد بانگ رعد ** چون نداند کاو کشاند ابر سعد
- Onun gözü akarsuda… Gökten yağan rahmet suyunun zevkinden haberi bile yok! 3785
- چشم او مانده است در جوی روان ** بیخبر از ذوق آب آسمان
- Himmet atını sebebe doğru sürdü de bu yüzden müsebbipten mahrum kaldı.
- مرکب همت سوی اسباب راند ** از مسبب لاجرم محجوب ماند
- Fakat müsebbibi apaçık gören cihan sebeplerine gönül kor mu?
- آن که بیند او مسبب را عیان ** کی نهد دل بر سببهای جهان
- Hacıların, çölde tek ve tenha ibadet eden bir zahidin kerametine hayran olmaları
- حیران شدن حاجیان در کرامات آن زاهد که در بادیه تنهاش یافتند
- Çöl ortasın da bir zahit vardı. Abbadiye kabilelerine mensup olanlar gibi ibadete de dalmış, kendisinden geçmişti.
- زاهدی بد در میان بادیه ** در عبادت غرق چون عبادیه
- Hacılar civar şehirlerden gelip oraya ulaştılar, o kupkuru yerde bir zâhit gördüler.
- حاجیان آن جا رسیدند از بلاد ** دیدهشان بر زاهد خشک اوفتاد
- Zahidin yeri kaskatıydı. Fakat kendisinin mizacı yumuşak. Çölün samyeli, âdeta ona ilâç kesilmişti. 3790
- جای زاهد خشک بود او تر مزاج ** از سموم بادیه بودش علاج
- Hacılar, onun yalnızlığına, o afetler içinde selâmette oluşuna şaştılar.
- حاجیان حیران شدند از وحدتش ** و آن سلامت در میان آفتش
- Kum üstünde namaza durmuştu. Kum, öyle bir kumdu ki hararetinden tenceredeki su bile kaynar, coşardı.
- در نماز استاده بد بر روی ریگ ** ریگ کز تفش بجوشد آب دیگ
- Hâlbuki dersin ki o, sanki bir yeşillikte bir gülistanda yahut Burak’a, Düldüle binmiş!
- گفتیی سر مست در سبزه و گل است ** یا سواره بر براق و دلدل است