Akıl meleği Harut’laşınca yüzlerce kötü kişiye sihir öğretir!
آن فرشته‌ی عقل چون هاروت شد ** سحرآموز دو صد طاغوت شد
Cüz’i aklı kendine vezir yapma. Aklı küllü vezir yap padişahım.
عقل جزوی را وزیر خود مگیر ** عقل کل را ساز ای سلطان وزیر
Heva ve hevesini kendine vezir yapma da pak canın namazdan, niyazdan kalmasın.
مر هوا را تو وزیر خود مساز ** که برآید جان پاکت از نماز
Çünkü bu heva ve heves, hırslarla doludur ve içinde bulunduğu hali görür... Aklın düşüncesiyse din gününün düşüncesidir.1260
کین هوا پر حرص و حالی‌بین بود ** عقل را اندیشه یوم دین بود
Aklın gözleri işin sonunu gözetir... Akıl, bir gül için diken zahmetini çeker durur!
عقل را دو دیده در پایان کار ** بهر آن گل می‌کشد او رنج خار
Fakat o gül, öyle bir güldür ki ne solar, ne de güzün dökülür... Koku almayan her kötü kişinin burnu ondan uzak olsun!
که نفرساید نریزد در خزان ** باد هر خرطوم اخشم دور از آن
Devin, Süleyman aleyhisselâm’ın makamına geçip oturması ve Süleyman aleyhisselâm işlerine benzer işler yapması, her ikisi arasında görünüp duran fark ve devin, kendisine Davut oğlu Süleyman adını takması
نشستن دیو بر مقام سلیمان علیه‌السلام و تشبه کردن او به کارهای سلیمان علیه‌السلام و فرق ظاهر میان هر دو سلیمان و دیو خویشتن را سلیمان بن داود نام کردن
Aklın varsa başka bir akılla dost ol, görüş, danış!
ورچه عقلت هست با عقل دگر ** یار باش و مشورت کن ای پدر
İki akılla birçok belâlardan kurtulur, ayağını göklerin ta yücesine korsun!
با دو عقل از بس بلاها وا رهی ** پای خود بر اوج گردونها نهی
Dev kendine Süleyman adını taktı, devleti elde etti, ülkeyi hükmüne aldı.1265
دیو گر خود را سلیمان نام کرد ** ملک برد و مملکت را رام کرد
Süleyman’ın yaptığı işleri görmüştü, onun gibi hareket ediyordu... Fakat iç yüzden yine devliği suratına vurmakta, devliği görünüp durmaktaydı!
صورت کار سلیمان دیده بود ** صورت اندر سر دیوی می‌نمود