English    Türkçe    فارسی   

4
2965-2974

  • Padişahın eliyle kesilen başa ne mutlu... yazıklar olsun ondan başkasına eğilen başa ! 2965
  • فخر آن سر که کف شاهش برد ** ننگ آن سر کو به غیری سر برد
  • Padişah kahreder de geceyi zift gibi karanlık bir hale sokarsa gece, öyle bir yüce dereceye erer ki binlerce bayram günü olmadan bile arlanır!
  • شب که شاه از قهر در قیرش کشید ** ننگ دارد از هزاران روز عید
  • Padişahı gören kimsenin padişahın etrafında dönmesi kahrın da üstündedir, lûtfun da; küfürden de üstündür, dinden de!
  • خود طواف آنک او شه‌بین بود ** فوق قهر و لطف و کفر و دین بود
  • Buna ait âlemde bir söz yoktur... gizlidir, gizlidir gizli!
  • زان نیامد یک عبارت در جهان ** که نهانست و نهانست و نهان
  • Çünkü bu güzel ve temiz adlarla sözler, Âdem kirmanından zuhur etti.
  • زانک این اسما و الفاظ حمید ** از گلابه‌ی آدمی آمد پدید
  • “Allemel’esma” Âdem’e imamdı, fakat ayın lâm elbisesi ile değil! 2970
  • علم الاسما بد آدم را امام ** لیک نه اندر لباس عین و لام
  • Âdem başına sudan,topraktan bir külâh koyunca o cana ait adların yüzü karardı.
  • چون نهاد از آب و گل بر سر کلاه ** گشت آن اسمای جانی روسیاه
  • Suyla topraktan mâna zuhur etsin diye cana ait adlar, harf ve nefes nikabiyle yüzlerini örttüler.
  • که نقاب حرف و دم در خود کشید ** تا شود بر آب و گل معنی پدید
  • Söz, gerçi bir bakımdan mânayı açar ama on bakımdan da örter, gizler!
  • گرچه از یک وجه منطق کاشف است ** لیک از ده وجه پرده و مکنف است
  • Halil’e Cebrail aleyhisselâm’ın “Hacetin var mı? Diye sorması,onun da “Var..var ama senden değil“ diye cevap vermesi
  • گفتن خلیل مر جبرئیل را علیهماالسلام چون پرسیدش کی الک حاجة خلیل جوابش داد کی اما الیک فلا
  • Ben, zamanın Halil’iyim, o da Cebrail’dir. Bela çağında onun kılavuzluğunu istemem ben!
  • من خلیل وقتم و او جبرئیل ** من نخواهم در بلا او را دلیل