- این جزا تسکین جنگ و فتنهایست ** آن چو اخصا است و این چون ختنهایست
- بیان آنک خلق دوزخ گرسنگانند و نالانند به حق کی روزیهای ما را فربه گردان و زود زاد به ما رسان کی ما را صبر نماند
- Ya Musa! Bu sözün sonu gelmez. Bırak, o eşekler çayırda otlasınlar. (T.M.)
- این سخن پایان ندارد موسیا ** هین رها کن آن خران را در گیا
- Hepsi de, o güzelim otlardan semirsinler. Haberin olsun ki, cehennemde, bunca azgın ve kızgın kurtlarımız lokma beklerler. (T.M.)
- تا همه زان خوش علف فربه شوند ** هین که گرگانند ما را خشممند
- Bütün o kurtlar, feryat edip duruyor. Bu eşekler ise, onlar için makbul birer yiyecektir. (T.M.) 3670
- نالهی گرگان خود را موقنیم ** این خران را طعمهی ایشان کنیم
- Hoş nefesinin kimyası, bu eşekleri insan etmek istedi. (T.M.)
- این خران را کیمیای خوش دمی ** از لب تو خواست کردن آدمی
- Sen onları, lütuf ve cömertliğinle birçok defa davet ettin. Fakat (T.M.)
- تو بسی کردی به دعوت لطف و جود ** آن خران را طالع و روزی نبود
- Artık onlara nimet yorganını ört ki, çabucak gaflet uykusuna dalsınlar. (T.M.)
- پس فرو پوشان لحاف نعمتی ** تا بردشان زود خواب غفلتی
- Uykudan sıçrayıp kalkınca, onlar, mumu sönmüş ve sakiyi gitmiş bulsunlar. (T.M.)
- تا چو بجهند از چنین خواب این رده ** شمع مرده باشد و ساقی شده
- Onların azgınlığı, sana hayret verdi. Ama onlar ceza günü, sana tabiî olmadıklarına hasret çekeceklerdir. (T.M.) 3675
- داشت طغیانشان ترا در حیرتی ** پس بنوشند از جزا هم حسرتی
- Bizim adaletimiz zuhura gelince, her çirkin ve kötüye layık olan cezayı verir. (T.M.)
- تا که عدل ما قدم بیرون نهد ** در جزا هر زشت را درخور دهد