- O yüce ve ulu Tanrı’nın vahiy nuru ile alemi mum ve balla doldurdu. 1230
- او به نور وحی حق عزوجل ** کرد عالم را پر از شمع و عسل
- Bense insanım, hakkımda “Biz onu ululadık” dendi. İnsan yücelere gitmede. Artık insana olan vahiy nasıl olur da arıya gelen vahiyden aşağı olur?
- این که کرمناست و بالا می‌رود ** وحیش از زنبور کمتر کی بود
- Sen “Biz sana kevseri – çokluğu, tükenmez soy sopu verdik” ayetini okumadın mı? Okuduysan neden böyle kupkuru ve susuz kaldın öyleyse?
- نه تو اعطیناک کوثر خوانده‌ای ** پس چرا خشکی و تشنه مانده‌ای
- Yoksa Firavun musun ki kevser, sana Nil gibi kan oluyor, pisleniyor a illetli adam.
- یا مگر فرعونی و کوثر چو نیل ** بر تو خون گشتست و ناخوش ای علیل
- Tövbe et. Düşmanlardan vazgeç. Onun testisinde kevser suyu yoktur.
- توبه کن بیزار شو از هر عدو ** کو ندارد آب کوثر در کدو
- Kimi, kevserden benzi kızarmış görürsen onun la düş kalk, onun huyuyla huylan. Çünkü o, Muhammed huyuyla huylanmıştır. 1235
- هر کرا دیدی ز کوثر سرخ‌رو ** او محمدخوست با او گیر خو
- Böyle yap da “Tanrı için sever” lerden sayıl. Çünkü Ahmet’in ağacında biten elma ondadır.
- تا احب لله آیی در حساب ** کز درخت احمدی با اوست سیب
- Kimi, kevser içmemiş dudağı kuru görürsen onu ölüm ve sıtma gibi düşman say.
- هر کرا دیدی ز کوثر خشک لب ** دشمنش می‌دار هم‌چون مرگ و تب
- Baban anan bile olsa o, hakikatte senin kanını içen bir düşmandır.
- گر چه بابای توست و مام تو ** کو حقیقت هست خون‌آشام تو
- Bunu, Tanrı Halil’den öğren. O, önce babasından bizar oldu.
- از خلیل حق بیاموز این سیر ** که شد او بیزار اول از پدر