هر کرا اسرار کار آموختند ** مهر کردند و دهانش دوختند
Arif, tuhaf tuhaf güldü de dedi ki: A içi kötü adam, bildiğin, gönlünde tuttuğun şeyden Tanrı seni kurtarsın.
سست خندید و بگفت ای بدنهاد ** زانک دانی ایزدت توبه دهاد
Tanrı'ya ulaşmış arifin Tanrı'dan isteği, Tanrı'nın kendinden bir şey istemesine benzer. Çünkü "Ben, onun kulağı, sözü, dili ve eli olurum" ve "O taşları attığın zaman sen atmadın, Allah attı" denmiştir. Bu hususta bir çok âyetlerle hadîsler vardır. Tanrı'nın sebep yaratması, suçlunun kulağını tutmuş, Nasuh tövbesine götürmüştür.
در بیان آنک دعای عارف واصل و درخواست او از حق هم‌چو درخواست حقست از خویشتن کی کنت له سمعا و بصرا و لسانا و یدا و قوله و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی و آیات و اخبار و آثار درین بسیارست و شرح سبب ساختن حق تا مجرم را گوش گرفته بتوبه‌ی نصوح آورد
O dua, yedi göğü de geçti, kabul edildi. O yoksulun işi, nihayet iyileşti, düzene girdi.
آن دعا از هفت گردون در گذشت ** کار آن مسکین به آخر خوب گشت
Çünkü şeyhin o duası, her duaya benzemez. Şeyh, Tanrıda yok olmuştur, onun sözü Hak sözüdür.
که آن دعای شیخ نه چون هر دعاست ** فانی است و گفت او گفت خداست
Tanrı, kendisinden bir şey isterse kendi isteğini nasıl reddeder?
چون خدا از خود سال و کد کند ** پس دعای خویش را چون رد کند
Ululuk ıssı Tanrı, onu bu lanetleme işten, bu vebalden kurtarmak için bir sebep halketti.2245
یک سبب انگیخت صنع ذوالجلال ** که رهانیدش ز نفرین و وبال
Nasuh, hamamda tası doldururken padişahın kızının bir incisi kayboldu.
اندر آن حمام پر می‌کرد طشت ** گوهری از دختر شه یاوه گشت