Yine büyür, semirir, şişer. Bedeni yağanır, güçlü kuvvetli bir hale gelir.2860
باز زفت و فربه و لمتر شود ** آن تنش از پیه و قوت پر شود
Derken akşam oldu mu açlık korkusuna düşer, bu korkuyla titremeye başlar, yine korkusundan zayıflar.
باز شب اندر تب افتد از فزع ** تا شود لاغر ز خوف منتجع
Yarın yayım zamanı ne yiyeceğim, ne edeceğim? diye düşünür durur. Yıllardır, o öküz bu haldedir işte.
که چه خواهم خورد فردا وقت خور ** سالها اینست کار آن بقر
Bunca yıldır bu yeşilliği otlar, bu çimenlikte yayılırım.
هیچ نندیشد که چندین سال من ** میخورم زین سبزهزار و زین چمن
Hiçbir gün rızkım azalmadı. Bu korku nedir, bu gönlümü yakıp yandıran gam nedir diye düşünmez bile.
هیچ روزی کم نیامد روزیم ** چیست این ترس و غم و دلسوزیم
Akşam oldu, gece bastı mi o semiz öküz, eyvahlar olsun, rızkım bitti diye diye yine zayıflar.2865
باز چون شب میشود آن گاو زفت ** میشود لاغر که آوه رزق رفت
İşte nefis, o öküzdür, yazı da dünya. Nefis ekmek korkusu ile daima zayıflar durur.
نفس آن گاوست و آن دشت این جهان ** کو همی لاغر شود از خوف نان
Gelecek zamanlarda ne yiyeceğim? Yarının rızkını nasıl ve nerde elde edeceğim kaydına düşer.
که چه خواهم خورد مستقبل عجب ** لوت فردا از کجا سازم طلب
Yıllardır yedin, yiyeceğin eksilmedi. Artık biraz da gelecek düşüncesini bırak da geçmişe bak.
سالها خوردی و کم نامد ز خور ** ترک مستقبل کن و ماضی نگر
Yediğin rızıkları hatırına getir, geleceğe bakma da az sızlan!;
لوت و پوت خورده را هم یاد آر ** منگر اندر غابر و کم باش زار
Aslanın eteği avlaması, çalınıp çabalarken susaması, tu içmek üzere kaynağa gitmesi, gelince-yedek tilkinin, hayvanın en güzel yerleri olan ciğerini, yüreğini ve böbreklerini yemesi. Aslan gelince eşeğin yüreğini ve ciğerini görmeyerek nerde bunun yüreğiyle ciğeri? diye sorması. Tilkinin, onda yürek ve ciğer olsaydı o gün o korkunç hali gördükten ve binlerce hileyle canını kurtardıktan sonra tekrar buraya gelir miydi? demesi. Tanrı da "Kâfirler, duysaydık, yahut aklımız olsaydı cehennemlik olmazdık derler" buyurmuştur.
صید کردن شیر آن خر را و تشنه شدن شیر از کوشش رفت به چشمه تا آب خورد تا باز آمدن شیر جگربند و دل و گرده را روباه خورده بود کی لطیفترست شیر طلب کرد دل و جگر نیافت از روبه پرسید کی کو دل و جگر روبه گفت اگر او را دل و جگر بودی آنچنان سیاستی دیده بود آن روز و به هزار حیله جان برده کی بر تو باز آمدی لوکنا نسمع او نعقل ماکنا فی اصحاب السعیر