گردش سنگ آسیا در اضطراب ** اشهد آمد بر وجود جوی آب
Ey benim vehnimden,dedikodumdan dışarı olan Tanrı,toprak benim de başıma,getirdiğim örneğin de başına!
ای برون از وهم و قال و قیل من ** خاک بر فرق من و تمثیل من
Kul,sabredemez,güzel güzel tasvirlerde bulunur.Her an sana,canım,ayaklarının altına yayılmış döşemedir.
بنده نشکیبد ز تصویر خوشت ** هر دمت گوید که جانم مفرشت
Hani o çoban gibi.O da yarabbi,seni arayan çobana gel.3320
هم‌چو آن چوپان که می‌گفت ای خدا ** پیش چوپان و محب خود بیا
Gel de gömleğindeki bitleri ayıklıyayım,kırayım.Çarığımı dikeyim,eteğini öpeyim diyordu ya.
تا شپش جویم من از پیراهنت ** چارقت دوزم ببوسم دامنت
Kimse aşk ve muhabbette ona eş olamazdı,fakat Tanrı'yı tesbih etmeyi,ona söz söylemeyi bilmiyordu.
کس نبودش در هوا و عشق جفت ** لیک قاصر بود از تسبیح و گفت
Onun aşkı,gökyüzüne çadır kurmuştu.Köpeğe benzeyen can,o çobanın önünde bir köpek kesilmişti.
عشق او خرگاه بر گردون زده ** جان سگ خرگاه آن چوپان شده
Tanrı aşkının denizi coşunca onun gönlüne vurdu,senin kulağına değdi.
چونک بحر عشق یزدان جوش زد ** بر دل او زد ترا بر گوش زد
Cuha'nın çarşaf giyip kadınlar arasına karışarak vaz dinlemesi ve bir harekette bulunması yüzünden kadının birinin onu tanıyıp erkektir diye nara atması.
حکایت جوحی کی چادر پوشید و در وعظ میان زنان نشست و حرکتی کرد زنی او را بشناخت کی مردست نعره‌ای زد
Sözü kuvvetli,cerbezesi yerinde bir vazeden vardı.Mimbere çıkmış vaız ediyordu.Kadın,erkek herkes mimberin dibine toplanmıştı.3325
واعظی بد بس گزیده در بیان ** زیر منبر جمع مردان و زنان
Cuha da bir çarşaf giyip yüzünü örttü,kadınlar arasına karıştı.Kimse onu tanımıyordu.
رفت جوحی چادر و روبند ساخت ** در میان آن زنان شد ناشناخت