Ben kim oluyorum ki ey bütün benler, eteğine sarılmış olan padişahım, benliğimden geçmeden seninle beraber bulunayım?..
من کی باشم که بوم من با منت ** ای گرفته جمله منها دامنت
Eyaz'in şefaat etmede kendisini suçlu sayması ve bu suçtan özür dilemesi, özür dilemede de yine kendini suçlu bilmesi. Bu sınıklık, padişahın ululuğunu bilmekten ilerigelir. Peygamber, "Ben, Tanrıyı en iyi bileniniz ve Tanrı'dan en çok korkanınızım” dedi. Ulu Tanrı da "Söz budur, bundan ötesi yok; Tanrı'dan, onu bilen kulları korkar" buyurmuştur.
مجرم دانستن ایاز خود را درین شفاعتگری و عذر این جرم خواستن و در آن عذرگویی خود را مجرم دانستن و این شکستگی از شناخت و عظمت شاه خیزد کی انا اعلمکم بالله و اخشیکم لله و قال الله تعالی انما یخشی الله من عباده العلما
Hilimle dolu olana ben nasıl olur da acımayı öğretmeye kalkışır, bilgi sahibine nasıl olur da bilim yolunu gösterebilirim?
من کی آرم رحم خلم آلود را ** ره نمایم حلم علماندود را
Beni sillelerle, tokatlarla zebun etsen bile hakkın var. Ben, yüz binlerce tokata lâyık bir kulum.
صد هزاران صفع را ارزانیم ** گر زبون صفعها گردانیم
Ben huzurunda ne söyleyeyim de sana bir şey anlatmaya kalkışayım? Yahut da ne yüzle kerem şartını sana hatırlatmaya girişeyim?4155
من چه گویم پیشت اعلامت کنم ** یا که وا یادت دهم شرط کرم
Sence bilinmeyen ne var? Alemde hatırında olmayan nedir ki?
آنچ معلوم تو نبود چیست آن ** وآنچ یادت نیست کو اندر جهان
Sen, bilgisizlikten arısın; bilgin de âlemde bulunan şeylerden herhangi birini unutmadan arıdır.
ای تو پاک از جهل و علمت پاک از آن ** که فراموشی کند بر وی نهان
Bir hiç olanı tuttun, adam ettin; onu güneş gibi nurlarla parlattın.
هیچ کس را تو کسی انگاشتی ** همچو خورشیدش به نور افراشتی
Mademki beni adam ettin, yalvarırsam yalvarışımı kerem et, dinle.
چون کسم کردی اگر لابه کنم ** مستمع شو لابهام را از کرم
Benim suretimden izhar ettiğin şefaati da yine sen ediyorsun demektir.4160
زانک از نقشم چو بیرون بردهای ** آن شفاعت هم تو خود را کردهای
Çünkü bu yurt, benim malımdan, mülkümden bomboş, burada benim hiçbir şeyim yok. Evde kuru, yaş, ne varsa benim değil.
چون ز رخت من تهی گشت این وطن ** تر و خشک خانه نبود آن من