English    Türkçe    فارسی   

6
340-349

  • Onun emri ile olan kötülük, bütün âlem iyiliklerinden üstündür. 340
  • هر بدی که امر او پیش آورد  ** آن ز نیکوهای عالم بگذرد 
  • Sedefin kabuğu paralanırsa ilenme, onda yüz binlerce inci vardır.
  • زان صدف گر خسته گردد نیز پوست  ** ده مده که صد هزاران در دروست 
  • Bu sözün sonu gelmez, dön de padişaha gel. Doğan kuşuna benze.
  • این سخن پایان ندارد بازگرد  ** سوی شاه و هم‌مزاج بازگرد 
  • Halis altın gibi dükkâna çık da ilenmeden, kınamadan kurtul.
  • باز رو در کان چو زر ده‌دهی  ** تا رهد دستان تو از ده‌دهی 
  • Bir suret, gönüle girdi mi insan, sonunda nedamete düşer, o suretten bezer.
  • صورتی را چون بدل ره می‌دهند  ** از ندامت آخرش ده می‌دهند 
  • Sonunda herkes, kapıldığı suretten tövbe eder, fakat yine unutuş gelir, onu o yana çeker. 345
  • توبه می‌آرند هم پروانه‌وار  ** باز نسیان می‌کشدشان سوی کار 
  • Pervane gibi uzaktan o ateşi nur görür, yükünü o tarafa çeker.
  • هم‌چو پروانه ز دور آن نار را  ** نور دید و بست آن سو بار را 
  • Fakat geldi mi kanadı yanıp kaçar. Kaçar ama çocuklar gibi yine gelir, yaraya tuz eker.
  • چون بیامد سوخت پرش را گریخت  ** باز چون طفلان فتاد و ملح ریخت 
  • Yine zanna, tamaha düşer, derhal kendisini o ateşe atar.
  • بار دیگر بر گمان طمع سود  ** خویش زد بر آتش آن شمع زود 
  • Yine yanar, sıçrar. Fakat yine gönlündeki hırs, kendisine yandığını unutturur, sarhoş eder.
  • بار دیگر سوخت هم واپس بجست  ** باز کردش حرص دل ناسی و مست