- Mustafa, Tanrı’dan çirkini çirkin, hakkı hak olarak göstermesini diledi.
- زین سبب درخواست از حق مصطفی ** زشت را هم زشت و حق را حقنما
- İşin sonunda yaprağı döndürdüğün zaman pişmanlıktan ıstıraba düşmeyeyim dedi.
- تا به آخر چون بگردانی ورق ** از پشیمانی نه افتم در قلق
- O eşsiz İmadülmülk ’ü de yaptığı o hileye sevk eden, yine saltanat sahibi Tanrı’ydı. 3515
- مکر که کرد آن عماد الملک فرد ** مالک الملکش بدان ارشاد کرد
- Tanrı hilesi, bu hilelerin kaynağıdır. “ Kâlb, ulu Tanrı’nın iki parmağı arasındadır.”
- مکر حق سرچشمهی این مکرهاست ** قلب بین اصبعین کبریاست
- Gönlüne hile ve kıyası veren Tanrı, hırkanı ateşe vermeyi de bilir.
- آنک سازد در دلت مکر و قیاس ** آتشی داند زدن اندر پلاس
- Kethüda ile borçlu garip hikâyesi. Onların, muhtesibin mezarından dönmeleri ve Kethüdanın, o zatı rüyasında görmesi
- رجوع کردن به قصهی آن پایمرد و آن غریب وامدار و بازگشتن ایشان از سر گور خواجه و خواب دیدن پایمرد خواجه را الی آخره
- Bu güzel hikâyenin de bir türlü sonu gelmiyor. Garip, o zatın mezarından dönünce
- بینهایت آمد این خوش سرگذشت ** چون غریب از گور خواجه باز گشت
- Kethüda, onu kendi evine götürdü. O yüz altını, ondan mühürlü bir kâğıt alıp kendisine teslim etti.
- پای مردش سوی خانهی خویش برد ** مهر صد دینار را فا او سپرد
- Yemek çıkardı,hikâyeler söyledi. Adamcağızın gönlünde yüzlerce ümit gülü açıldı. 3520
- لوتش آورد و حکایتهاش گفت ** کز امید اندر دلش صد گل شکفت
- Kolaylığın, güçlükten sonra geldiğini görmüştü. Garibe buna ait hikâyeler anlattı.
- آنچ بعد العسر یسر او دیده بود ** با غریب از قصهی آن لب گشود
- Vakit gece yarısını bile geçti. Hikaâye söylerler, konuşup dururlarken uyku, onları aldı, ta can otlağına kadar götürdü.
- نیمشب بگذشت و افسانه کنان ** خوابشان انداخت تا مرعای جان